Ik ga op reis en ik neem mee….

…… Minder dan de vorige keer. Althans dat is het plan. Gaat het lukken? Tsja dat is de vraag? Het is in elk geval een doel.

Ik denk terug aan mijn vakanties, mijn stedentrips, mijn weekendjes weg en mijn logeerpartijen. Vroeger nam ik altijd de wereld aan spullen mee, want stel dat en misschien zou ik wel gaan, of ik wil mijn high heels aan als ik ga dansen, maar mijn All Stars als ik even naar het dorp wandel. Als ik een zomer op Vlieland ging werken, dan had ik standaard een weekend tas vol met schoenen mee. Mijn grootouders verwelkomden mij elke keer met een grote glimlach en hoofdschuddend en met hun armen wijd open. Ze hadden een plekje, in de schuur vrij gemaakt, voor al mijn schoenen. Had ik ze aan het einde van de zomer allemaal gedragen? Nee, maar dat is niet het punt. Ik had ze in elk geval mee, voor het geval dat. Vond ik het erg dat ik me een breuk zeulde aan alle bagage? Ja, dat wel.

Inmiddels gaat het beter. Door de jaren heen heb ik geleerd. Alleen met handbagage naar Leeds voor een heel weekend, terwijl er ook kleding mee moet voor de première van de balletvoorstelling waar Foka de kleding voor heeft gemaakt? Dit lukte me. Vijf dagen naar Barcelona met alleen handbagage? Zeker een uitdaging. Vijf dagen naar die prachtige wereldstad, met slecht alleen handbagage? Wie vond dat ook alweer een goed idee? Mijn portemonnee zeker, maar ik wat minder. En er dan in Barcelona achter komen dat je die favoriete broek op bed hebt laten liggen in Nederland….. Gelukkig is mijn vriendinnetje de beroerdste ook niet en mocht ik uitzoeken uit haar kast. Probleem opgelost. Voor elk probleem is er een oplossing, zelfs als je er in midden in Londen achter komt dat het misschien best handig was geweest als je toch een jas had meegenomen. Oh well…… Als dat het grootste probleem is.

De echte uitdaging was vier weken Vietnam. Vier weken backpacken met alleen mijn rugzak. Hoe ging ik dat doen. Zeker nadat ik een gouden tip had gevraagd aan een andere reiziger.”Eveline, zorg dat je onder de tien kilo blijft”, luidde de gouden tip. Dat klinkt als een solide tip. Hoe meer je meeneemt, hoe meer je moet sjouwen….. Bij het inpakken slaat de paniek lichtelijk toe….. Hoe ga ik dit doen? Hoe neem ik jurkjes, korte broeken, warmere kleding, een lakenzak, diarreeremmers, hoge hakken mee en blijf ik onder de tien kilo. Ik ga op onderzoek uit. Ik peil wat ervaringsdeskundigen, ik neus een beetje rond op het internet en ik ga ervoor. Zo,n leuk hoedje neem ik niet mee, die draag je uiteindelijk toch nooit heb ik gelezen. Mijn flippers blijven thuis. Ik besluit dat ik niet 10 verschillende tops mee hoef te nemen en ik hoef zeker niet 5 korte broeken mee. Toch? Ik herhaal keer op keer mijn mantra: “Blijf onder de tien kilo, blijf onder de tien kilo”. Het moment van de waarheid; ik ga mijn tas wegen. BAM! Gelukt!! Nu maar hopen dat ik hier geen spijt van krijg als ik ergens dwaal in de bergen van Vietnam.

En dan nu….. Een nieuwe reis. Drie weken dit keer. Zelfde tas, andere bestemming. Sri Lanka roept mijn naam. Ik wil nog minder meenemen. Die ene jurk heb ik namelijk nooit aan gehad en….. En nu terwijl ik dit schrijf vraag ik me af hoe ik in hemelsnaam minder moet meenemen…. Twee korte broeken is toch echt het minimum….Misschien dan maar een lange jurk? En dit keer wil ik toch echt een yogamat meenemen……. En mijn duikbril met snorkel heb ik daar toch echt nodig? Help wie heeft de goudentip?

ER

7 gedachtes over “Ik ga op reis en ik neem mee….

    • Precies! Je slaat de spijker op z’n kop, want wat kun je nu daadwerkelijk daar niet verkrijgen en zou ik het überhaupt nodig hebben. Dat zit waarschijnlijk alleen maar in m’n hoofd.

      Minder, mobiel en vrolijk is wat ik wil! 😉 Bedankt Rob!

      Like

Plaats een reactie