“Als ik voor morgen een tweepersoonskamer boek, kunnen we dan ook eerder inchecken?” Vraagt een mevrouw aan de telefoon. Ik kijk bij de reserveringen en vertel haar dat er nog wel kamers vrij zijn, dus dit is geen enkel probleem. Vervolgens geeft zij aan dat ze ’s middags maar een aantal uur van de kamer gebruik zullen maken, waardoor ik al een beetje in mezelf zit te gniffelen. “Jullie hebben toch een terras en ook wat te snacken?” We hebben een prachtig terras aan t water en hebben een kleine kaart, dus u kunt lekker in het zonnetje een hapje en drankje doen, antwoord ik. “Uitstekend, dan zullen we morgen tussen één en twee uur arriveren.” Ik noteer de gegevens en maak de reservering en wens haar verder een fijne dag toe.

Nog geen tien minuten later, belt ze weer met de vraag of het wel een tweepersoonsbed is? Anders gaat het feest niet door. Ik antwoord dat het me dan geen probleem lijkt, dat het maar een twijfelaar is. Haha, zeker niet en of het een probleem is dat ze niet met een credit card betaalt? Ik kan haar gerust stellen, ze kan gewoon contant betalen…

Normaal gesproken maken de gasten zelf hun bed op, maar in dit geval, doe ik het stelletje een plezier en maak de volgende ochtend hun bed alvast op en leg twee handdoeken neer. Ze hadden niet veel tijd zei ze, dus dit zullen ze vast op prijs stellen had ik bedacht.

Het zonnetje schijnt, er klinkt een goede beat uit de boxen en het is een drukke boel aan de steiger, in het water en op het terras. Een Duitse schoolgroep is in drieën verdeeld, een deel van de groep zitten net in hun kano’s om een tocht te maken, een deel is bezig met het bouwen van een vlot en een deel zoekt verkoeling in het water.

Ik ben rond half twee de ramen aan het wassen, heb ook voor een buitenactiviteit gekozen, om wel twee redenen. Één: het is heerlijk weer en daarom kun je beter buiten aan t werk zijn. En twee: ik ben stiekum toch wel een beetje benieuwd met wie ik nou gesproken had…

Al de hele ochtend zitten mijn collega’s en ik toch wat te ginnegappen over het hele gebeuren. De stagiaire werd er een beetje zenuwachtig van, want zij moest het stel inchecken. Nou daar kwamen ze het terras op… Een keurige dame, tot in de puntjes verzorgd en de man? Die had een hongerige blik in z’n ogen, maar van eten kwam er niets van….

Kwart over vier zaten ze alweer voldaan op het terras. De honger was gestild. Een powernap doet echt wonderen…

FR