Auteur: mefrouw

Welkom! Wij zijn ooit begonnen met drie zussen, Mirelle, Foka en Eveline Rouw oftewel; mefrouw. Onze moeder, Sietske, schreef in het begin de guestblogs "raising mefrouw" maar inmiddels is ze gewoon onderdeel van de redactie. Op deze lifeblog delen wij alles wat ons raakt als vrouw zijnde. In de verschillende onderwerpen vind je misschien inspiratie waar je iets mee wilt doen, of waar je alleen over na wil denken. Ervaar, Liefs mefrouw

Guestblog: Mmmmm

mefrouw2 reacties

Ze liggen weer op het aanrecht! De ingrediënten voor de snert.  

Sinterklaas komt in het land en voor ons werd dan ook altijd het “Snert”  seizoen geopend. 
Ieder jaar weer even bedenken wat er ook alweer inging en in de loop der jaren maakte mijn man dan de snert. 
Eerst even proefdraaien en de volgende keer kreeg ook jaren lang een alleenstaande achterbuurvrouw een pannetje snert van ons. 
Ze was altijd heel enthousiast tot die keer dat we eens een pannetje bruine bonensoep brachten en na al die jaren vertelde ze toen pas dat ze dat eigenlijk lekkerder vond dan snert! Hadden we dat maar eerder geweten!

Maar ook de achterbuurvrouw is er niet meer en nu ben ik zover dat ik het voor elkaar heb om voor 2x snert te kunnen maken.
Soms komt mijn zoon langs en verdwijnt de 2e portie in zijn maag ipv in de vriezer. 
Straks ga ik de erwten en spliterwten opzetten  de groentes en het vlees snijden en snert koken. Sommige gezins tradities moet je in ere houden toch? 
Snert  eten en kijken naar de intocht van Sinterklaas! 
Met zijn Pieten, ik hoop dat het een mooie intocht wordt. 

Voor iedereen en vooral voor de kinderen. 
Op Vlieland moeten we wachten tot 5 december want dan komt de Sint hier aan. 
Maar er zullen vast wel weer een paar luister Pieten vooruit gestuurd worden, die de boel op stelten komen zetten op de school en een Pietenfeest geven in de Stoep . 

Mmmmm ik heb er zin in! 

Groet AKH 

Sint Maarten vier je met je hart!

mefrouw5 reacties

Als je op dit moment een winkel binnenloopt schreeuwen de feestdagen om het hardst. Ze verdringen zich om de eerste plek. De schappen liggen vol met uitdeel verpakkingen, pepernoten, chocoladerepen en kerstkransjes. Finn neem ik al sinds de zomervakantie niet meer mee naar de supermarkt. Zoveel prikkels het is niet meer te overzien voor hem. Terwijl juist de lichtfeesten draaien om net als de natuur naar binnen te keren en de verbinding te zoeken met je hart.

Sint Maarten is het eerste lichtfeest. Hij was een Hongaarse ridder. Volgens de legende kwam hij in het donker, te paard aan bij de stadspoort van Amiëns. Daar zat bij een kampvuur een bedelaar. Martinus zag dat de bedelaar half naakt was en het koud had. Dit raakte hem diep in zijn hart en met zijn zwaard sneed hij zijn eigen mantel in twee stukken en gaf de bedelaar de helft.

Deze daad van ontferming staat symbool voor de activiteiten op zijn feestdag.

Mijn lief en ik hebben de taken goed verdeeld hij gaat elk jaar met de kinderen zingen en ik mag bij de deur staan. Elk jaar probeer ik weer iets nieuws te verzinnen om er een feestje van te maken.

Dit jaar liet ik me inspireren door een geweldige patroon van sew natural. Mijn hart maakte echt sprongetje toen ik bedacht om deze DIY te maken voor Sint Maarten want dit is echt de ultieme zero waste traktatie. Geen saaie mandarijntjes of gezonde rozijntjes maar de oplossing voor los snoep zodat het niet blijft plakken aan andere verdiende lekkernijen.

Wat het extra leuk maakt is dat je als je Sint Maarten buit op is, je deze snoepzak kan hergebruiken en hem bijvoorbeeld bij jamin kan vullen met los schepsnoep. Dat scheelt weer een hoop plastic en is geheel in de traditie van Sint Maarten want zo ontferm je, je ook een beetje om de aarde.

Sint Maarten vier je met je hart!

Liefs MR

Guestblog: Piere Pauwe

mefrouwEen reactie plaatsen

Behalve het opkleden waar ik eerder over schreef is ook 2 november de dag waarop een traditie gevierd wordt. Deze dag is voor de kinderen altijd een feest. Ze mogen dan met een lampion en een tas langs de deuren, zingen hun  liedje en krijgen dan iets lekkers. 
Niemand organiseert het, niemand last het af als het te slecht weer is. 
Iedereen weet op 2 november is het weer zover. 
Er wordt snoep, fruit, iets te drinken in huis gehaald. 
Op school worden de lampions gemaakt en tussen 18.00 en 19.00 uur kun je de allerkleinsten aan de deur verwachten. De oudere kinderen houden het 
meestal  langer vol en zijn zo rond 20.30 wel het hele dorp rond geweest. 
Uiteraard is de Dorpsstraat waar de winkels zijn het meest populair ! 
Waarom het op 2 november gevierd wordt? Dat is niet te achterhalen. 
Vroeger liepen wij met lampionnen met echte kaarsjes erin. De volgende dag vond je menig uitgebrande lampion op straat terug. Als het hard waaide was je kaarsje ook snel uit! 
Vaak is het slecht weer op die dag en toen onze kinderen zover waren pakten we ze dik in en gingen we op pad. Toen ze groter werden gingen ze uiteraard zelf bij de deuren langs met vriendjes  en neefjes en nichtjes. Thuis gekomen werd de buit bekeken en mochten ze elke dag iets uit hun trommel pakken als ze uit school kwamen. 
Nu komen de kleinkinderen en zo zijn er al vele generaties met hun lampion langs de deuren gegaan.

Piere Piere Pauwe 
Jongens en meisjes gaan trouwen
Jongens met witte overhemden aan 
En meisjes met korte mouwen
Sinte Sinte Maarten 
de koeien dragen staarten 
De ossen dragen horens 
De kerken dragen torens 
De torens dragen klokken 
De meisjes dragen rokken  
De jongens dragen broeken 
Het zijn allemaal vuile doeken

Groet AKH 

Cranberry’s

mefrouw3 reacties

Vanaf half september mogen we weer los.

Cranberry’s plukken !

Voor het plukken met een bak heb je tegenwoordig een vergunning nodig. 
Vroeger plukte mijn man ook altijd met een bak voor de plaatselijke vergunninghouder en verdiende daar een aardig zakcentje mee in de herfstvakantie. 


Maar de laatste jaren plukten we altijd met de hand en ook nu ga ik nog het veld in om te plukken vergezeld door zonen, kleinzoon, zus en honden. 
Soms heb je leuke ontmoetingen tijdens het plukken en zo hebben we ooit eens mensen horen praten over mijn vader gelukkig alleen maar positief ! 
Ik ben een selectieve plukker, zoek de mooiste, grootste en meest donkere cranberry’s.
Daar krijg je de lekkerste jam van, ze zien er altijd prachtig uit zo met zijn allen in je emmer en daarna hoef ik thuis niet meer al die blaadjes en grasjes tussen de bessen uit te vissen.  
Voor die tijd spaar ik altijd lege potjes met een goed afsluitbaar deksel geholpen door familieleden en zorg ik dat ik de gelei suiker in huis heb. Want daar is uiteraard een run op in deze tijd. 

Dan komt het moment van de jam maken. De potjes worden in kokend heet water schoongemaakt met soda , de bessen afgewogen en schoongemaakt. 
Dan in de pan, beetje water erbij en na een tijdje hoor je de bessen knappen, flink roeren en even later de suiker erbij, zeven en in de potjes gieten.
Als alles schoon is, is het zo lekker om een schaaltje vla met nog een restje warme jam te eten! 
Altijd afhankelijk van de hoeveelheid potjes die ik gemaakt heb gaan er potjes naar mijn vader, kinderen en ook de oudste kleinzoon is dol op oma’s cranberry jam. 
Een paar zakjes met een handjevol bessen in de vriezer voor door de hachee en stoofpotjes rodekool is ook altijd lekker. 

Er staat weer een aardige voorraad klaar voor deze winter. 

Volgend jaar half september maar weer lekker los! 

Groet AKH