Vandaag

Ik word wakker en doe mijn ogen bewust nog eventjes niet open, het is vandaag.

Ik voel me oké, niet anders dan anders. De telefoon maakt blieb-geluidjes. Ik weet wat er komen gaat want het is vandaag.

Ik doe mijn ogen open, slik en kijk op mijn telefoon. Allemaal liefde en daar komen dan toch de tranen voor jou, vandaag.

Ik ga naar beneden en ik voel een aarzeling als ik de kalender afscheur, want daar staat het:

Het is vandaag.

Vandaag, is de dag waarop jij mij vijf jaar geleden een laatste knipoog gaf. Ik mis je niet meer dan op andere dagen maar ik proost er wel eentje op jou!

Liefs MR

Advertentie

Tijd

Niet alleen ben ik een halve digibeet, bovendien is mijn onkunde volgens sommigen ook nog eens zwaar te betreuren.

Het schijnt namelijk, dat er mensen zijn, die de godganse dag aan hun telefoon gekluisterd zitten.

Echt waar, ik heb het iemand zelf horen zeggen:

“Acht, negen uur per dag, om te kijken of je niks gemist hebt en om de nieuwe hypes te checken”.

Toch mis ik niks, tenminste dat denk ik.

Na mijn werk of als ik onderweg ben geweest, kijk ik even naar mijn email en appjes en dan ben ik weer helemaal bij.

Sommige dingen lossen zich zelfs tijdens mijn afwezigheid vanzelf wel op.

Dat ging vroeger, als je op vakantie was bijvoorbeeld, ook al zo. Dan was je ook niet continu bereikbaar.

Gisteren riep ik zelf nog dat ik een mastodont ben, voor wat de digitale wereld en social media  betreft en misschien is dat helemaal waar, maar zielig?

Absoluut niet. Alleen maar praktisch; ik hou op deze manier namelijk heel veel tijd over voor andere dingen en dat wil ik liever zo laten.

Groet SH

Back to school

Het afgelopen schooljaar was ik, dankzij een sabbatical van mijn zoon,  voor het eerst in 37 jaar gevrijwaard van het strakke regime van schoolvakanties, sportdagen, ouderavonden, tienminutengesprekken, schoolreizen, tentamens, examens enz. Nu hij zich voor een nieuwe studie heeft ingeschreven, gaan we letterlijk terug naar school, al zal mijn rol daarin een stuk bescheidener zijn dan vroeger.

Ik stel me zo voor dat ik nog steeds wel zijn sportkleding uit zijn in de hoek gesmeten sporttas zal moeten vissen, om die in de was te doen en dat míjn wekkertje ook nog wel op tijd af zal gaan, om hém op tijd in beweging te krijgen.

Ook sta ik vast, net als al die duizenden andere ouders, maandag ook weer te bedenken wat er in zijn Brown Paper Bag (herbruikbare lunch-zak) moet en vul ik zijn Klean Kanteen (Sportdrinkfles) onder de kraan, want die keuze was dankzij mefrouw’s ecoshop gelukkig niet zo moeilijk.

Er is een ruim aanbod aan duurzame lunchverpakkingen en drinkflessen voor iedere scholier of student, die zijn eigen boterhammen mee naar school neemt, want je wilt ze natuurlijk niet opschepen met een dagelijkse hoeveelheid restafval. En als ze bijvoorbeeld niet met pakken papier in hun tas willen lopen slepen is een Correctbook (whiteboard schrift) reuze handig!

Voor de rest zal hij het zelf moeten uitzoeken en doen.

Er zal van hem een veel grotere zelfstandigheid verreist  worden dan voorheen.

Maar dat is ook iets wat je van een HBO student mag verwachten, toch?

Ik heb er alle vertrouwen in.

Groet SH

Shop hier nog meer Back to school producten.

De lift

De tapijtboer trekt zijn neus op, terwijl we samen in de hal op de lift wachten.

Hij ruikt het blijkbaar al van verre.

“Ik heb er toch zo’n hekel aan, als mensen daarin wiet staan te roken” barst hij gefrustreerd uit.

Ik kan alleen maar bevestigen dat dit hier regelmatig gebeurt en dat het vooral voor kleine kinderen en baby’s niet bevorderlijk is.

Nou, hij blijkt er allergisch voor te zijn, maar sleept ondertussen al zijn spullen de lift in.

Hem krijgen ze niet klein.

Ik doe een stap terug en wacht bescheiden op de volgende.

Groet SH

De doos

Waar ik me altijd het meest op verheugde bij een nieuw zusje of misschien wel een broertje maar ook bij een neefje of nichtje was wel het moment dat mijn moeder en tantes “de doos” van zolder haalden. De doos vol met herkenbare keer op keer, doorgegeven babykleding. Wat zat er allemaal nog in en wie had het allemaal wel niet aangehad? De oooh’s en aaah’s waren niet van de lucht. Schattig was het altijd maar was het nu nog “in”, was het heel, rook het niet te muf, konden die rare vlekken er nog uit en kon het dan nog een rondje mee?

Dat was het allerbelangrijkste moment voor mij want, wat afgekeurd werd, dat mocht ik hebben voor mijn poppen!

Later toen ik zwanger was van mijn prachtige dochtertje kreeg ik die bewuste doos en heb ik hem op mijn beurt weer doorgegeven.

Hoe zit het bij jullie hebben jullie ook zo’n doos in de familie of vriendenkring?

MR