Waar ik me altijd het meest op verheugde bij een nieuw zusje of misschien wel een broertje maar ook bij een neefje of nichtje was wel het moment dat mijn moeder en tantes “de doos” van zolder haalden. De doos vol met herkenbare keer op keer, doorgegeven babykleding. Wat zat er allemaal nog in en wie had het allemaal wel niet aangehad? De oooh’s en aaah’s waren niet van de lucht. Schattig was het altijd maar was het nu nog “in”, was het heel, rook het niet te muf, konden die rare vlekken er nog uit en kon het dan nog een rondje mee?

Dat was het allerbelangrijkste moment voor mij want, wat afgekeurd werd, dat mocht ik hebben voor mijn poppen!

Later toen ik zwanger was van mijn prachtige dochtertje kreeg ik die bewuste doos en heb ik hem op mijn beurt weer doorgegeven.

Hoe zit het bij jullie hebben jullie ook zo’n doos in de familie of vriendenkring?

MR