❤️ Shaped like a heart ❤️
Wat een prachtig woord is cordiform.
Liefde is overal is overal. Zelfs in een op het oog simpele aardappel, bedenk maar eens hoeveel mensen een handeling hebben uitgevoerd om deze aardappel op jouw bord te krijgen.
Op deze schrikkeldag gaan mijn lief en ik op reis om de liefde te vieren, hoe vier jij de liefde?
Liefs MR
Een paar maanden geleden heb ik een mindfulness-cursus gevolgd. Tijdens de eerste sessie moest ik me inbeelden dat ik een soort van buitenaards wezen was en dat ik alles op aarde voor het eerst ontdekte.
Ik moest mijn ogen sluiten en ik kreeg iets in mijn handen, dit moest ik met al mijn zintuigen gaan ontdekken.
Ik mocht het wegen met mijn handen, de structuur voelen, warm of koud, glad of ruw.
Al snel vormde ik een beeld maar, dit moest ik als ruimtewezen proberen los te laten.
Ik mocht er naar luisteren. Kon ik het horen hoe het tussen mijn vingers rolde?
Ik mocht er aan ruiken (daar verklapte helaas mijn aardse wezen aan de Aliën dat ik geen heel klein kiezelsteentje in mijn handen had maar een rozijntje).
Als ik wilde mocht ik het op mijn tong leggen en weer wegen.
Langzaam ontdekken.
Wat gebeurde er in mijn mond?
Als ik er klaar voor was mocht ik heel voorzichtig gaan kauwen en nog steeds blijven observeren wat er gebeurde.
Veranderde de structuur?
Hoe smaakte het?
Uiteindelijk mocht ik het als ik wilde doorslikken en observeren hoe het door mijn lijf ging, hoe lang ik het kon volgen.
Ik kreeg de opdracht mee naar huis om dit vaker toe te passen en ook leuk om het samen met mijn gezin of kinderen te doen tijdens de maaltijd.
Ik kwam tot de conclusie dat als ik nieuwe gerechten kook, ik dit onbewust doe, bij dat eerste hapje. Maar bij de gemiddelde doorsnee maaltijd sla ik dit proces compleet over en eet ik redelijk op de automatische piloot en nu de mindfulness-cursus is afgerond moet ik bekennen dat deze oefening ook weer een beetje is weggezakt. Maar vandaag kwam ik dit mooie woord tegen als goede reminder.
Fletcherize
-to chew food slowly and thoroughly-
Liefs MR
It runs in the family!
Echt, bij ons is het genetisch bepaalt. We kunnen er niks aan doen. Mijn zus en ik (en verder noem ik geen namen).
Als wij een gesprek voeren is het een wonder dat er iets zinnigs uit komt maar een afspraak maken is pas echt moeilijk. Kijk maar naar dit screenshotje van een willekeurig what’s app gesprekje en mocht het per ongeluk toch lukken dan mogen we hopen dat we op dezelfde lokatie belanden.
Gelukkig weet ik nu dat er gewoon een mooi woord voor bestaat!
Errorist
a persoon who repeatedly make mistakes
Liefs MR
Gisteren was de eindshow van Qyra haar dansgezelschap. De show was Paean genaamd. Een mooi woord maar hoe spreek je het eigenlijk uit? Dat was ook de vraag van de artistiek-leider tijdens zijn speech. Hij ging rond met de microfoon en kwam stomtoevallig bij Olivia uit. Ze had het met haar vier jaar bijna goed en kreeg dan ook groot applaus van het publiek! Maar er was Google Translate nodig voor de juiste uitspraak. Maar dan de betekenis van dit mooie woord, die is ongeveer net zo lastig als de uitspraak.
Paean
“Een vreugdevol lied of hymne van lof, hulde, dankzegging of triomf”.
De dansers en choreografen hadden op hun eigen manier betekenis gegeven aan dit mooie woord.
Ik voelde het, supertrotse Mama!
Liefs MR
Wat doe jij als je servies kapot laat vallen? Ik roep op zijn minst, “scherven brengen geluk” en als het erg dierbaar is wil ik het nog wel lijmen maar het meeste beland toch wel op de afvalhoop.
In Japan gaan ze daar heel anders mee om, ze repareren met aandacht en respect de barsten of gebroken stukken met goud!
“Kintsugi”, noemen ze dit.
Kintsugi is ontstaan toen Shogun, Ashikaga Yoshimitsu (1358 – 1408) zijn favorite thee-kopje liet vallen. Hij was zo gehecht aan deze beker dat hij hem naar China liet zenden om hem te repareren. Bij terugkomst van de mok was de Shogun ontzet, omdat ze lelijke metalen krammen hadden gebruikt om de gebroken stukken weer met elkaar te verbinden. Verbolgen gaf hij zijn ondergeschikten de opdracht om een methode te bedenken waarop iets dat gebroken was, niet alleen op een mooie manier te repareren maar het ook te verheffen tot een kunstvorm.
Door de eeuwen heen hebben de Zen-meesters een gedachtegang ontwikkeld waarbij een Kintsugi reparatie symbool staat om jezelf te verzoenen met de imperfecties van het leven. Ze te zien als gouden littekens die sterker, mooier en waardevoller maken.
Liefs MR
mefrouw 