Tag: guestblog

Zwerfafval 

mefrouw1 reactie


2019 : het was weer een jaar met behoorlijk wat Zwerfafval. 
Vooral de laatste tijd zwierf er hier in de buurt veel plastic rond. Ik noem het stukjes plastic maar hier zaten af en toe flinke stukken plastic tussen. Er wordt gebouwd in de buurt en dat is met harde wind dus te merken. Soms hoefde ik er niet ver voor te lopen en lag het in de achtertuin. 
Mijmerend over het afgelopen jaar bedenk ik me: ben ik zelf voldoende milieu bewust bezig?  
Behalve zwerfafval opruimen? 
De was buiten drogen als het kan en anders binnen op een rekje? ( past niet  op het  rekje als ik loge’s heb gehad )
De verwarming lager zetten als ik er niet ben? ( moet ik het uiteraard niet vergeten! )
Lichten uit in ruimtes waar ik niet ben? ( hé hoe kan er nu boven licht branden als ik terug kom met de honden?) 
Zoveel mogelijk plastic verpakkingen vermijden? 
Plastic zakjes her gebruiken? 
Afval scheiden waar mogelijk? 
Is het allemaal voldoende of kan het beter? 
In ieder geval worden we ons er allemaal steeds bewuster van . 
Dat is hier al te merken op het strand , er zijn stukken waar veel mensen lopen die behoorlijk schoon zijn.
En die olie vlek zal zich steeds verder uitbreiden over de hele wereld. Dat moet kunnen toch? 
Korter wordende lijstjes? 
Ik hoop het! 

78 Stukjes Plastic 
6 Stukjes Papier 
12 Vuurwerkresten
1 Plastic Lepeltje 
52 Snoeppapiertjes
5 Plastic Dopjes
2 Bierflesjes
7 Bierdopjes
5 Blikjes
1 Slipper
12 Stukjes Piepschuim 
3 Ballen
1 Babysokje 
1 Col
1 Vaseline potje 
2 Stukjes Touw 
1 Ballon 
2 Stukjes Glas 
1 Papieren Rietje  
1 Plastic Flesje 
2 Papieren Bekertjes 
1 Oude Lap 
1 Aansteker 
1 Plastic Rietje 

Totaal 199 stuks Zwerfaval 

Totaal in 2019: 827 stuks Zwerfafval 
Dat zijn er 10 meer dan in 2018 

Ik ga door in 2020 met opruimen  doen jullie mee? 

Groet AKH 

Advertentie

Guestblog: Waardeer het. Repareer het.

mefrouwEen reactie plaatsen

IMG_2925

Dit is de nieuwe campagne van SIRE.

Hier ben ik het helemaal mee eens.

Een voorbeeld men koopt al gauw een nieuwe mobiel als er ook maar even wat aan mankeert.

Ik kom uit een tijdperk dat zelfs mijn ouders nog geen telefoon hadden.

Zelf heb ik lang vol gehouden om geen mobieltje te kopen.

Maar de kinderen vonden dat het er toch van moest komen.

Sms-jes waren goedkoper dan bellen voor hen.

Afijn toen kregen we het appen en dat kon ik niet met mijn mobieltje.

Ik kreeg een 2e hands mobiel van onze dochter en het appen werd een feit.

Naar verloop van tijd kreeg de batterij kuren.

De jeugd ‘’ach mem koop een nieuwe’’

Maar ik kon me er niet toe zetten aan de telefoon mankeert verder niets.

Ik besloot een nieuwe batterij te bestellen en was voor 10 euro weer klaar.

Sire kan trots op me zijn!
Met vriendelijke groet LA

Guestblog: Mmmmm

mefrouw2 reacties

Ze liggen weer op het aanrecht! De ingrediënten voor de snert.  

Sinterklaas komt in het land en voor ons werd dan ook altijd het “Snert”  seizoen geopend. 
Ieder jaar weer even bedenken wat er ook alweer inging en in de loop der jaren maakte mijn man dan de snert. 
Eerst even proefdraaien en de volgende keer kreeg ook jaren lang een alleenstaande achterbuurvrouw een pannetje snert van ons. 
Ze was altijd heel enthousiast tot die keer dat we eens een pannetje bruine bonensoep brachten en na al die jaren vertelde ze toen pas dat ze dat eigenlijk lekkerder vond dan snert! Hadden we dat maar eerder geweten!

Maar ook de achterbuurvrouw is er niet meer en nu ben ik zover dat ik het voor elkaar heb om voor 2x snert te kunnen maken.
Soms komt mijn zoon langs en verdwijnt de 2e portie in zijn maag ipv in de vriezer. 
Straks ga ik de erwten en spliterwten opzetten  de groentes en het vlees snijden en snert koken. Sommige gezins tradities moet je in ere houden toch? 
Snert  eten en kijken naar de intocht van Sinterklaas! 
Met zijn Pieten, ik hoop dat het een mooie intocht wordt. 

Voor iedereen en vooral voor de kinderen. 
Op Vlieland moeten we wachten tot 5 december want dan komt de Sint hier aan. 
Maar er zullen vast wel weer een paar luister Pieten vooruit gestuurd worden, die de boel op stelten komen zetten op de school en een Pietenfeest geven in de Stoep . 

Mmmmm ik heb er zin in! 

Groet AKH 

Guestblog: Piere Pauwe

mefrouwEen reactie plaatsen

Behalve het opkleden waar ik eerder over schreef is ook 2 november de dag waarop een traditie gevierd wordt. Deze dag is voor de kinderen altijd een feest. Ze mogen dan met een lampion en een tas langs de deuren, zingen hun  liedje en krijgen dan iets lekkers. 
Niemand organiseert het, niemand last het af als het te slecht weer is. 
Iedereen weet op 2 november is het weer zover. 
Er wordt snoep, fruit, iets te drinken in huis gehaald. 
Op school worden de lampions gemaakt en tussen 18.00 en 19.00 uur kun je de allerkleinsten aan de deur verwachten. De oudere kinderen houden het 
meestal  langer vol en zijn zo rond 20.30 wel het hele dorp rond geweest. 
Uiteraard is de Dorpsstraat waar de winkels zijn het meest populair ! 
Waarom het op 2 november gevierd wordt? Dat is niet te achterhalen. 
Vroeger liepen wij met lampionnen met echte kaarsjes erin. De volgende dag vond je menig uitgebrande lampion op straat terug. Als het hard waaide was je kaarsje ook snel uit! 
Vaak is het slecht weer op die dag en toen onze kinderen zover waren pakten we ze dik in en gingen we op pad. Toen ze groter werden gingen ze uiteraard zelf bij de deuren langs met vriendjes  en neefjes en nichtjes. Thuis gekomen werd de buit bekeken en mochten ze elke dag iets uit hun trommel pakken als ze uit school kwamen. 
Nu komen de kleinkinderen en zo zijn er al vele generaties met hun lampion langs de deuren gegaan.

Piere Piere Pauwe 
Jongens en meisjes gaan trouwen
Jongens met witte overhemden aan 
En meisjes met korte mouwen
Sinte Sinte Maarten 
de koeien dragen staarten 
De ossen dragen horens 
De kerken dragen torens 
De torens dragen klokken 
De meisjes dragen rokken  
De jongens dragen broeken 
Het zijn allemaal vuile doeken

Groet AKH 

Foto’s

mefrouw1 reactie

Regelmatig kijk ik ze terug.

De foto’s die gemaakt zijn in mijn leven. Wat een mooie, waardevolle, dierbare  herinneringen zijn er in al die jaren vastgelegd!

Uit mijn jeugd zijn er niet zo heel veel en het fotoalbum uit die tijd is zo langzamerhand een rommeltje geworden doordat er voor reünies ed wel eens foto’s uitgehaald werden en nee niet weer terug gezet. Misschien moet ik dat toch maar weer eens doen? Voor de kinderen heb ik altijd fotoalbums gemaakt waarin de mooiste foto’s kwamen, wat over bleef kwam in onze albums. Anders dan nu was je heel zuinig op de foto’s die op je rolletje stonden en waarop je weken moest wachten voordat ze afgedrukt waren. 

In het begin van mijn digitale tijdperk, waarin een wereld voor mij openging, was ik ook heel zuinig op de foto’s , als er ook maar een armpje van de kleinkinderen op de foto  stond bewaarde ik hem. Dat is nu wel anders, foto’s waar ik niet tevreden over ben worden “opgeruimd”. 
En toch heb ik er nog heel veel. 
Want het is zo leuk,
om samen met mijn zus, zoon,  of alleen, met  de camera tijdens het honden uitlaten op pad te gaan. Mijn man riep altijd: ” help mijn vrouw heeft een hobby”. We kunnen tijdens die wandelingen met compleet andere foto’s thuiskomen en volledig opgaan in het maken van onze foto’s.  
Om  foto’s van elkaar te maken, zonder dat de ander dat door heeft uiteraard, als we weer eens in onmogelijke houdingen zitten/ liggen tijdens het fotograferen van bv paddestoelen of destijds van de puppy’s. 
Om foto’s tijdens familie feestjes/uitjes te maken. 
Om foto’s van de kleinkinderen te maken, vooral als ze het niet in de gaten hebben. 

De laatste jaren is het een hobby geworden om de dierbaarste, mooiste foto’s zodanig dat ze allemaal tot hun recht komen in een jaarboek te plaatsen zodat we weer terug kunnen kijken op mooie, waardevolle, dierbare herinneringen. 

Groet AKH