Op Terschelling vond ik een aantal jaar geleden 2 aardappelkistjes.
In mijn hoofd spookte ’t meteen “Cool, daar ga ik ooit wat mee doen.”
Collega lief aankijken, voor zover ik lief kan kijken ” Uh, wil je me wel even helpen met sjouwen?” Dus kistjes gingen uiteraard mee aan boord.

Jaren hebben ze bij mij op het balkon gestaan, gewoon leuk met planten erop.

Op een gegeven moment wist ik het, misschien een beetje afgezaagd; een wandbord maken. Op het moment wordt je dood gegooid met die dingen, alleen dan van steigerhout.

Nou ik heb ’t geweten, wat een rotklus. In die oude kistjes zitten wel iets van 150 verroeste spijkertjes. En dan per kistje!!

Ik al vloekend aan de slag om eerst al die spijkertjes eruit te halen. Mijn moeder ” Je bent echt sprekend je vader, wat er allemaal voor woorden uitkomen.”
Dus laat ik die maar niet herhalen… Pfff, zweet op mijn voorhoofd, maar het is gelukt.

Daarna aan de slag gegaan met het in elkaar zetten van het wandbord. Wat het werk een stuk makkelijker maakt zijn een accuboormachine en een decoupeerzaag.

Daarna gaatjes in de muur boren met een klopboor, vastschroeven en het resultaat is er.

Taadaa!!

FR