Het aftellen is begonnen vandaag over drie weken heb ik mijn eerste nacht achter de rug, in een hostel met 5 anderen op de kamer, in Vietnam. Gekkenwerk om hieraan te beginnen als vrouw, voor het eerst helemaal alleen backpacken op je eenendertigste, als een moeder? Misschien wel, maar misschien ook niet. Ik neem in elk geval wel oordopjes mee.
Over drie weken stap ik dus in het vliegtuig en ik ga nooit op reis zonder een boek. Zo ook deze keer niet. Normaal gesproken als ik een weekje op vakantie ga, neem ik een stuk of vijf boeken mee. Dit keer zal ik maar een boek meenemen en dan moet dat ene boek aan een aantal eisen voldoen. Het boek moet de juiste afmetingen hebben; een of ander super groot boek is niet praktisch en handzaam. Het boek mag niet te spannend zijn; het lijkt me nu niet ideaal om een luguber boek, van de hand van Karin Slaughter te lezen, terwijl ik helemaal Remi en alleen in een hutje op een verlaat strand slaap. The Notebook, P.s. I love you, het zijn allemaal bestsellers, I know, maar veel te zoetsappig naar mijn smaak, dan maar liever geen boek mee. Ik heb ook nagedacht over de taal waarin het boek geschreven moet zijn; ik ga voor Engels; dan kan ik het boek misschien wel ruilen tegen een ander boek met een reiziger. Een Nederlands boek heb ik veel te snel uit. Over een Duits boek zou ik wel wat langer doen, maar dan moet ik een woordenboek meenemen voor het vertalen van alle woorden die ik niet snap en ik heb met mezelf afgesproken dat ik echt maar een boek meeneem, dus een Engels boek it is.
In de boekenwinkel slepen ze allerlei boeken aan tijdens mijn zoektocht naar het perfecte boek. Ik moet zeggen ze leveren goede service. Het meisje helpt me goed, denkt mee, snapt mijn afwegingen, overwegingen en mijn afwijzingen. Ze snapt het belang van het kiezen van het perfecte vakantieboek. Het is bijna een kwestie van leven of dood. Zo voelt het althans.
Uiteindelijk eindig ik met drie boeken. Alledrie voldoen ze aan mijn eisen. Het zweet gutst langs mijn lijf naar beneden, mijn hart klopt hevig: “Welk boek wordt het? Ik kan maar een keer kiezen….”, schiet het door mijn hoofd en het moet de goede zijn. Ik kies en tevreden loop ik de winkel uit. Nu heb ik nog meer zin in mijn reis.
Ik ga op reis en ik neem mee: Girl on the train, geschreven door Paula Hawkins.
ER
Tag: BOOKS
Little free library
Ik ben nog helemaal aan het nagenieten. Het was een geslaagde middag!
Al weken zijn we met de straat bezig om een heuse minibieb op te zetten.
Minibieb werkt vanuit het idee dat je de samenleving met elkaar leuker kunt maken.
Dankzij de economische crisis zijn er talloze voorbeelden van deze zogenaamde ‘deeleconomie’. Initiatieven als airbnb, snappcar, croqqer , rewear, peerby en thuisafgehaald. Deze internetdeelplatformen verbinden gebruikers met elkaar om online te ‘delen’. Deeleconomie klinkt onbaatzuchtig maar dat is niet in alle gevallen zo, immers met sommige diensten is gewoon geld gemoeid, dus daarom is voordeeleconomie inderdaad misschien een beter woord? Want deze voordeeleconomie heeft een positieve sociale, duurzame en economische invloed! Zo ook de minibieb.
De minibieb is overgewaaid vanuit Amerika.
Todd Bol bouwde de eerste, little free library, in 2009 als eerbetoon voor zijn moeder die een lerares was en een booklover! Het idee is inmiddels wereldwijd (32000 geregistreerde) overgenomen. Todd is zelfs een heuse “the Little Free Library Across America tour” begonnen!
Nederland telt ruim 400 geregistreerde minibiebs. En sinds 30 september 2015 staat er ook één in onze straat, alleen wel eentje met een kleine twist. Onze bieb is namelijk alleen voor kinderboeken.
In de voorgaande weken hadden we echte voorpret en wat ondervonden we veel draagvlak voor dit inititief. We moesten allereerst op zoek naar een kastje het liefst eentje met glas, niet hoog en weerbestendig maar het zou ook leuk zijn als de kinderen een zitplek hadden zodat ze al even kunnen bladeren. Inspiratie vinden we op pinterest.
Uiteindelijk vielen we voor een schattig klepbankje. Vele boeken werden er aangeleverd door de hele buurt. De dorpsschool stuurde de uitnodiging voor de opening naar alle ouders en ook het dorpskrantje plaatste onze advertentie. Nu moesten we echt, wel zorgen voor een echte feestelijke opening.
Wie kon er een mooi verhaal voorlezen? Ik dacht meteen aan een oude juf van Qyra die kan zo prachtig vertellen. Zij woont toevallig ook in ons dorp en ze wilde het graag doen! Bij feest hoort natuurlijk ook muziek en de buurman, de dominee, anex straatmuzikant wilde ook weer graag begeleiden op de accordeon.
We hadden geen idee hoe groot de opkomst zou zijn het konden er vijf zijn maar ook vijfentwintig. Dat leek ons een mooi richtpunt. Dus muffins in de oven en aan de slag met versieren. Ballonnen opblazen en samen met de slingers ophangen. Groot kleed met lekkere kussens op de grond, krukjes voor de kinderen. Stoelen en banken voor volwassenen. Wij waren er klaar voor en gelukkig om vijf uur kwamen er gasten, zoveel dat we zelfs stoelen er bij moesten slepen! Wat een opkomst.
De buurvrouw nam het woord en juf las een prachtig toepasselijk verhaal voor over de maan, de kinderen en volwassen hingen aan haar lippen. En dan is daar het moment waar het allemaal om draaide. Voor iedereen was er uit een grote mand een lawaaiig muziekinstrumentje, de accordeon bouwde langzaam de spanning nog verder op…..en toen eindelijk, de onthulling.
Alle kinderen konden een mooi boek uitzoeken en ik hoop dat ze dat nog lang blijven doen!
Ik ben nog helemaal aan het nagenieten. Het was een geslaagde middag.
Little Free Library is a Global Sensation!
-The Wall Street Journal-
MR
Mag het ietsje meer zijn?
Ik ben gek op kookboeken!
Voor de vakantie had ik mezelf dan ook een nieuwe beloofd: Het 5 or less kookboek van chickeslovefood. Twee studentes welke een zeer succesvolle foodblog hebben (http://chickslovefood.com/chicks-who-love-food/). Dus gelijk een soort van marktonderzoek voor onze blog zeg maar (jaja ik weet het, daar heb je ze weer; de excuses van een vrouw).
Als het pakketje op de deurmat valt ben ik helemaal verheugd. Ik maak het mezelf gemakkelijk op de bank, open het pakje en ik begin te bladeren.
Yes! Precies wat ik er van verwacht had. Veel snelle recepten en zeer geschikt voor op de boot en camping. Juist omdat ze maar vijf ingrediënten bevatten en je op vakantie niet over je uitgebreide voorraad of kruidenkast kunt beschikken. Ik raak helemaal geïnspireerd door de creativiteit van Nina en Elise. Deze is namelijk niet alleen terug te vinden in de recepten maar ook in het ontwikkelen van concepten voor hun blog (o.a. het 5 or less, skinny six of sinner sunday). Bovendien hebben ze een prettige manier van communiceren.
Inmiddels heb ik al een paar recepten uitgeprobeerd. Op de camping in Italië natuurlijk de biefstuk met een heerlijke parmezaansekaas en rucola van blz 92. Om in Italiaanse sferen te blijven, een lekker pizzaplukbrood met pesto, mozzarella en tomaten van blz 110 tijdens een picknick in Akrum. En tot nu toe “my favorite”, sushibowl van blz 66 op de boot in het haventje van Joure samen met Eef en Mel.
Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik recepten graag gebruik ter inspiratie waardoor in het geval van de sushibowl, het 5 or less concept niet helemaal meer opging ach bij de slager vragen ze ook altijd of het ietsje meer mag zijn. Ik heb dit recept bijvoorbeeld zelf aangevuld met wat sojasaus, rijstazijn en een klein beetje (wasabi) mayonaise. Later bedacht ik nog dat een kromkommertje ook prima gekund had zonder dat het ingewikkeld te maken.
Dit waren nog maar drie recepten die goed in de smaak vielen en het smaakt naar meer!
MR
SPECIFICATIES
Auteur(s) : Nina de Bruijn, Elise Gruppen
ISBN13 : 9789046817407
About books and reading
Een keukenmeidenroman door Kathryn Stockett
De flaptekst is kort: ” In het Mississippi van de jaren 60 wordt aan zwarte vrouwen wel de opvoeding van blanke kinderen toevertrouwd, maar niet het poetsen van het tafelzilver. Drie vrouwen zijn het allesbepalende racisme meer dan zat en besluiten dat de verschillen tussen hen minder belangrijk zijn dan de overeenkomsten.”
De schrijfster vindt dit laatste in wezen de essentie van het boek: “Dat vrouwen zouden beseffen: We zijn gewoon mensen. Er is niet zoveeel, dat ons van elkaar scheidt. Lang niet zoveel als ik dacht”. Dit is ook de passage, waar ze het meest trots op is, zoals ze zelf zegt.
In haar verantwooring bedankt ze Susan Tucker. De auteur van ” Telling Memories Among Southren Women”, De vrouw die daadwerkelijk zo’n boek schreef.
Ondanks het feit dat Kathryn’s boek pas in 2009 gepubliceerd werd en geschreven is in een tijd van ver na de rassenscheiding, voelde het voor haar lastig om bepaalde grenzen te overschrijden.
Wat zouden haar ouders ervan vinden en kon ze wel met de stem van zwarte mensen schrijven?
Wat hielp was het artikel waarmee Howell Raines ooit een Pulitzer-prijs won : “Grady’s Gift”:
“…. de oneerlijkheid waarop een samenleving is gebaseerd, maakt elke emotie verdacht, maakt het onmogelijk om vast te stellen of het sentiment tussen twee mensen oprecht gevoel was dan wel medelijden of pragmatisme.”
Kathryn’s boek, haar droomdebuut, werd ” een kanjer van een bestseller” , met lovende recensies. Een kleine greep:
“Pageturner, overtuigend, absolute hit, puur genot, ontroerend, hartverwarmend, hilarisch, geloofwaardig.”
Monique Eskens van boekhandel De Drvkkery te Middelburg schrijft: ” Het is een aangrijpende, meeslepende en bij vlagen verbijsterende roman. Het zou me niet verbazen als dit boek opgepikt wordt door leesclubs ….Hulde voor de omslag en de omzetting van de oorspronkelijke titel The Help ”
Op boekverkoper.nl
En ik sluit me daar volledig bij aan.
Vertaald uit het Engels door Ineke van Bronswijk
Uitgeverij: Mistral/Amsterdam 2010 copyright
Oorsronkelijke uitgave: Amy Einhorn Books/Published
Copyright: 2009 Kathryn Stockett
ISBN 978 90 499 51222 1
NUR 302
N.B. De flaptekst bevat een fout: het zilver mocht wel gepoetst, doch niet gestolen worden.
Groet , SH
mefrouw 