Ik deel mijn leven met je. Je zorgt ervoor dat ik de zaken helder zie. Je maakt m’n wereld mooier. En toch toch kan kan ik je niet altijd waarderen. Je kan er voor zorgen dat ik me ongemakkelijk voel. Ik heb het gevoel dat ik me niet vrij kan bewegen. Je laat me de mooie dingen zien in het leven, maar ik kan niet mezelf zijn met jou. 

Een tijd lang ben ik je uit het oog verloren. Ik voelde me fijn. Ik kon opgelucht ademhalen. Ik was weer mezelf. Maar zonder jou is mijn leven anders, ook niet helemaal compleet. Ik kijk anders naar de wereld. Niet alles neem ik volledig in me op, en als ik niet scherp ben ontgaan er mij zelfs dingen. 

We hebben elkaar weer terug gevonden. Jij volledig beschadigd, en ik? Ik was blij je weer te zien. Ik heb er voor gezorgd dat je nu weer kan stralen. Als ik goed kijk zie ik je kleine imperfecties, maar je bent nog steeds mooi. Ik kan geen afstand van je nemen.  Ik ben toch aan je gehecht geraakt.

Lieve Ray, ik wil je bedanken voor alle mooie dingen, die door jou nog net iets mooier zijn.

ER