Quote of the friday: Lijfspreuk

Jacques Yves Cousteau (1910-1997) was marineofficier, ontdekkingsreiziger en onderzoeker, maar werd vooral bekend door zijn boeken, films en documentaires over zijn vele reizen en de wondere wereld van het leven onderwater. Als kinderen zaten wij aan de buis gekluisterd als zijn schip de ” Calypso ” weer eens in beeld verscheen…

In 1974 richtte hij De Cousteau Society op ter bescherming van het leven in de oceanen en kreeg daar later de Internationale Milieuprijs van de Verenigde Naties voor.

Zijn lijfspreuk was:

‘mensen beschermen waar ze van houden, ze houden van wat ze begrijpen en ze begrijpen wat ze wordt geleerd.’

-Jacques Yves Cousteau-

Dat dit zeker op gaat voor zijn kleinzoon Fabien Cousteau (1968), die bijna op de expeditieschepen van zijn grootvader opgroeide, blijkt uit het feit dat die in 2016 zijn eigen Ocean Learning Centre heeft opgericht. Hij streeft naar verandering in de manier waarop mensen naar het leven in zee en de bescherming van kustgebieden kijken.

Zoals zijn grootvader het zaadje ooit bij hem en vele anderen plantte, hoopt hij dat nu ook te doen bij de kinderen van nu.

Groet SH

Bronnen: Wikipedia en WWF MAGAZINE herfst 2017

Lijfspreuk

  

“Dance as if no one
is watching”

Ik sta op de dansvloer en leef me helemaal uit. Het kan me niet schelen, of ik volle zalen trek of niet. Ik heb het naar mijn zin, met mijn vriendinnen en de muziek. Echter vind ik het soms wel lastig om te leven volgens mijn eigen lijfspreuk. 

Een observatie van mijn directrice. Ik probeer les te geven, alsof ze er niet is. Alsof ik gewoon alleen ben met mijn kleuters. “Dance as if no one is watching”, schiet het door mijn hoofd. Het helpt, helaas maar een klein beetje. Ik blijf zenuwachtig en me enorm zelfbewust. Na tien minuten lukt het me. Ik laat los dat ze er is. 

In de sauna met mijn vriendinnen. Toch dat ene moment dat die handdoek weer voor het eerst afgaat… “Dance as if no one is watching”…… Wat maakt mij het ook uit. Ik hang mijn handdoek op en stap onder de douche.

Op sommige momenten ben ik enorm zelfbewust en mag ik het meer loslaten, op andere momenten laat ik de wereld z’n gang gaan en doe ik gewoon m’n ding. In de laatste optie ben ik het gelukkigst. 

Ik zet de muziek aan. Ik dans samen met Olivia in de woonkamer. We lachen. Ik ben gelukkig. Aan de overkant zie ik de buren. Olivia en ik trekken ons er niets van aan. Ik zet de muziek een beetje luider en we dansen. 

ER