De woensdagavond hield ik vroeger altijd vrij, want dan was het meidenavond in ons gezinnetje. Jarenlang zond (naar ik meen) RTL dan de woensdagavondfilm uit en meestal was die gebaseerd op een waargebeurd verhaal. In de loop der tijd zijn er heel wat morele dilema’s, ziektes, mishandelingen, rechtszaken en moord en doodslag aan ons voorbijgetrokken. In mijn herinnering zat er weinig opbeurends tussen (of het was die enkele wonderbaarlijke genezing, of een onverwachte hereniging van elkaar uit het oog verloren personen) en meestal draaide het uit op “a good cry”.
Eerst keek ik er alleen met de oudste naar en al waren haar zusjes weleens jaloers, ze accepteerden het wel. Anders werd het toen de middelste er ook de leeftijd voor kreeg, want toen moesten we heel sneaky net doen alsof ze na het voorlezen ook gewoon ging slapen, maar natuurlijk mocht ze (onopgemerkt door de jongste) weer naar beneden sluipen en gezellig naast me op de bank kruipen. En dat alles voor half negen!

Ik was blij dat dat na een tijdje niet meer nodig was en we lekker met zijn allen konden gaan zitten kijken en onder het genot van een kopje thee eindeloos commentaar mochten leveren.
GTST mochten ze niet volgen, maar dit dan weer wel. Heeft het ze gevormd? Hebben ze er iets aan overgehouden? Niet al teveel hoop ik, maar gelukkig wel dat knusse saamhorigheidsgevoel. Af en toe kijken we nog wel een film met zijn vieren, maar dan in de bioscoop. Al wil de jongste dan nooit naar een tearjerker, om niet in het openbaar op tranen betrapt te worden.
Daarom heb ik nu een aanrader voor mefrouw: “My sisters keeper” ! Een topfilm in dit genre. Uit 2009 , met topacteurs als Cameron Diaz en Alec Baldwin en met precies de juiste ingredienten : een ethische kwestie en een rechtszaak. En met een ontknoping die je al mijlen ver van tevoren ziet aankomen, maar die wel lekker lang wordt uitgesponnen.

Een eerste klas smartlap en natuurlijk: waargebeurd, dus leg de zakdoeken maar vast klaar!
Net gezien, snik.

Groet SH.