Het is typisch zo’n druilerige ochtend waarop alles tegenzit en ook met het werk schiet het niet op. De klanten lijken massaal besloten te hebben om de winkel vandaag te mijden.
Gefrustreerd stap ik even naar buiten. Aan de overkant is een man in de regen bezig met klussen en ik hoor hem zingen ” Is het echt waar, ben jij twintig jaar? ” Ik grinnik in mezelf en bedenk dat dat toch al heel lang geleden is; het zal ook wel niet voor mij bedoeld zijn.
Ik duik het portiek in en steek een sigaretje op. Een moment van rust.

Mijn overbuurman begint naar hartelust te fluiten. Tenminste toch iemand die plezier in zijn werk heeft!
De melodie komt me ergens bekend voor, maar ik kan het niet zo snel plaatsen. Ik word er wel door opgevrolijkt en besluit weer naar binnen te gaan. Voordat ik dat doe werp ik nog een blik over mijn schouder.
Hij knipoogt naar me en zingt: “The answer my friend, is blo-o-owin’ in the wind , the answer is blowing in the wind……..”

Het geeft me vleugels. Even voel ik me weer twintig.

Fijne avond,
Groet SH