Altijd meer een kattenmens dan een hondenliefhebber geweest en toch langer in mijn leven honden dan katten gehad. Dat had natuurlijk zijn redenen, maar toch is het opmerkelijk. Ooit tijdens een vakantie in Griekenland, bloeide uit mededogen en betrokkenheid de schone gedachte op, om een hond mee naar huis te nemen, die zelfs al een naam had gekregen: Tramp.
Tramp was volgzaam en gewillig en leuk,

maar hij was ook een echte zwerver en zo ontrouw als de pest, want hij hield het al voor het einde van de vakantie voor gezien en ging bij andere mensen voor de deur liggen. Daarmee heeft hij mij een les geleerd. Hij wist hoe het werkt in dat soort verhoudingen en ik nog niet. Gelukkig waren de papieren nog niet geregistreerd.
Nu is er hier een katje, dat mijn hart heeft gestolen en ze is nog zwanger ook. Ik weet dat het verkeerd is, maar toch gaan mijn gevoelens met me op de loop, want ik zou haar zo graag meenemen naar de veiligheid van thuis en haar en de ongeboren kittens een goed nest bieden.

Maar ik zie ook, dat Meisje, zoals ik haar gedoopt heb , een allemansvriendin is, die bij iedereen op schoot kruipt, die hier haar kostje wel bij elkaar scharrelt en op dit terrein haar thuis heeft, want ze is goed doorvoed, aanhankelijk en zonder vlooien. Ergens in Egypte is er altijd wel iemand, die zich haar lot aantrekt en hoef ik me daar net als bij Tramp niet om te bekommeren.
En zo hoort dat ook.
Zonnige vakantiegroet,
SH