Een beerput opentrekken. Geheime details in openbaarheid brengen. Dat zou ik gewoon eens vaker willen doen. Aan de koffietafel bij mijn ouders bijvoorbeeld.

Mijn zus vertelt dat haar huis anno 2017 wordt aangesloten op het riool. De beerput is eindelijk verleden tijd. Met die mededeling trekt ze nou net het deksel van die spreekwoordelijke put, want mijn vader weet als eerste over dit onderwerp wel iets te vertellen. Natuurlijk. Hij begint al te lachen voor zijn verhaal begint.

Over meneer X, die aan de Havenweg op Vlieland woonde met zijn nieuwe huishoudster. Lang geleden, want mijn vader was nog een kwajongen. Hij speelde met een kameraadje overal en nergens. En zo belandden ze bij de beerput achter het betreffende huis. Het deksel moest er af. Natuurlijk. Het verhaal leert niet wat ze verwacht hadden te zien, maar verrassend genoeg staken een heleboel ballonnetjes fier boven de stinkende massa uit. “Nou meneer X doet het nog aardig”, concludeerden mijn vader en zijn vriendje na grondige inspectie.

Mijn moeder doet ook een duit in het zakje. Zij had in die tijd nog nooit een condoom gezien, maar weet met een ondeugende glinstering in haar ogen wel te vertellen dat er vaak om theezakjes gevraagd werd in het plaatselijke warenhuis. Enthousiast vertel ik daarop dat in onze tijd een vriendin met extreem lange vingers (letterlijk en figuurlijk) de enige Durex-automaat in het dorp plunderde en daarmee haar vriendenkring gratis bescherming bood. En dat doet mij vervolgens denken aan mijn dochter, toen ze 5 jaar oud was. Ze had een portemonnee gevonden op het Kerkplein. Ik haalde hem leeg en noemde hardop wat ik zag: een foto, wat kleingeld, een werpster en …. “Een condoom!!”, vulde ze zonder aarzeling aan op het moment dat ik het ding tevoorschijn trok en die splitsecond nadacht ‘wat’ er van te maken. Natuurlijk.

Moraal van dit verhaal: van het open trekken van een beerput, word je wijzer. Of zwanger? Zoiets.

Vrij vrolijk en veilig

GH