” Ik wordt toch zo moe van dat woord, dat moeten jullie misschien maar niet meer gebruiken” verzucht een mevrouw, als ik op de Nazomer Fair van de Leeuwarder Courant de duurzame producten van mefrouw’s ecoshop aanprijs.  
Inwendig moet ik lachen, want kun je haar helemaal ongelijk geven? Sla maar een willekeurige krant open of volg eens de debatten op tv of social media en je wordt ermee om de oren geslagen. En al hebben we er geen minister voor, die van economie en klimaat doet zijn best.

Duurzame energie, duurzame landbouw, duurzaam woningbeleid, duurzame samenleving en mobiliteit en dan ook nog eens de dag van de duurzaamheid straks op tien oktober .

Zelfs al zou je als mens volkomen onverschillig ten opzichte van je leefomgeving, de maatschappij en de toekomst van onze kinderen in het leven staan, dan nog wordt er van je gevraagd om er over na te denken en wordt je gedwongen om keuzes te maken. 
Dus zou je daar op een mooie nazomerse dag misschien wel even van gevrijwaard willen zijn.

Daarom stond ik voor een dilemma: doe ik of mijn neus bloed en geef ik haar daarmee onuitgesproken gelijk of jaag ik een klant weg, door tegen haar in te gaan om nog maar eens de voordelen van al die duurzaamheid te benoemen?

Want de artikelen die in mijn kraam van pas komen zijn ook nog eens zeer milieuvriendelijk, biologisch, praktisch, ecologisch verantwoord, alternatief, geldbesparend, hip and happening en/of leuk om kado te geven of te krijgen.

Misschien trekt een van die woorden haar stiekem wel over de duurzame streep .

Groet SH