Drie jaar na het behalen van zijn MAVO- (ja, echt waar MAVO; geen VMBO) diploma en na het voorgaande jaar op een tiende punt te weinig, gezakt te zijn geweest voor de HAVO; mocht gisteren, na weer een stressvol jaar (voor zijn ouders dan, zelf had hij er het volste vertrouwen in) eindelijk de vlag weer uit, want mijn zoon is geslaagd voor zijn HAVO-examen!

Een banner hadden we voor de zekerheid toch al maar wel gekocht; een cadeautje lag ook alvast klaar en die vlag, met stok om zijn schooltas aan op te hangen, was sinds 5 mei nog niet opgeruimd, maar, ja…..toch zit je heel lang in het ongewisse en hou je je hart vast.
Want hoe kun je zoiets nou zeker weten?

Er zijn kinderen die je ziet studeren. Er zijn kinderen die nog wel eens een boek open willen slaan of die overhoord willen worden, als je dat voorstelt. Of die naar de examentrainingen gaan waarvoor betaald is, maar zo niet mijn zoon.
En voordat iemand daar commentaar op heeft: een jongvolwassene beweeg je mogelijkerwijs toch iets minder gemakkelijk tot bepaalde zaken, dan een puber. Ook al heeft diegene aan het begin van het schooljaar nog beweerd, dat je hem nog steeds mag behandelen als een 17- jarige.

Alles wat wij van het hele proces hebben meegekregen, is dat hij heel veel educatieve filmpjes op YouTube heeft bekeken en vooral uren met zijn Australische vriendin aan het bellen was.
Dat laatste was natuurlijk wel heel goed voor zijn Engels en misschien zelfs voor geschiedenis, want zij studeert History……
Zoals de voetbaluitjes naar Duitsland vielleicht geholpen zullen hebben om zijn Duits wat te verbeteren, heb ik in mijn wanhoop wel eens bedacht.
Natuurlijk zullen wat vrijstellingen hier en daar ook de boel overeind gehouden hebben, maar als iemand mij de afgelopen maanden vroeg hoe het er nu eigenlijk voorstond, riep ik steeds uit de gein: “Als hij slaagt, dan heeft hij een helemaal nieuwe leermethode uitgevonden!” En zo geschiedde.

Op zijn sloffen. Op geheel eigen wijze, maar wel met op een na allemaal voldoendes, is hij nu dus geslaagd. En hij is zelfs bereid om het gemiddelde cijfer nog wat op te halen door een herexamen voor filosofie te gaan doen.

Dus Geert: Gongratulations!!!!!! Chapeau! Ik neem mijn hoed voor je af!

Groet SH