Als je haast hebt kun je maar beter niet laks zijn, zoals mij laatst overkwam.

Voor een paar snelle boodschapjes had ik mijn fiets alleen vastgezet aan het kettingslot en was daarbij het ringslot gemakshalve ‘vergeten’. Dat brak me lelijk op, want bij terugkeer bleek een of andere grappenmaker daar het sleuteltje uitgehaald te hebben. Dan is goede raad duur.

Enfin, ik besloot mijn tassen aan het stuur te hangen en lopend, met de fiets aan de hand en het achterwiel in de lucht huiswaarts te keren. Dat zou me zo een halfuur tot drie kwartier extra tijd gaan kosten, maar ja, soms moet je wat.

De zon brandde in mijn nek, dus eerst een tussenstop gemaakt om mijn jas uit te trekken en dat was in dit geval mijn geluk, want toen hoorde ik háár .

Een vrouw kwam me luid schreeuwend en druk gebarend achterna. Of ik mijn fietssleutel kwijt was? En of ik die in het slot had laten zitten? Nou, ja en ja dus. Bleek zij hem eruit gehaald te hebben om diefstal te voorkomen en ze had hem ingeleverd bij de balie van de winkel die ik net verlaten had. Opgelucht keerde ik op mijn schreden terug en toen was ze ook nog zo lief om hem even voor me op te halen. Na haar uitvoerig bedankt te hebben, kon ik eindelijk weer op de fiets stappen en genietend van het zonnetje  op deze prachtige dag mijn weg vervolgen.

Ik was wel te laat voor mijn afspraak, maar dat viel in het niet bij het besef dat er ook in deze samenleving, ook nieuwe medelanders bij het lot van een ander betrokken zijn.

Ook al pakken sommige goede bedoelingen niet altijd even goed uit. …

Groet SH