Al 46 jaar  ” pronkt”  hij in alle vensterbanken die we in onze huizen hebben gehad.

Eerst was hij een klein cactusje in een klein geel potje, gekocht samen met mijn zus voor in ons flatje. Nu uitgegroeid tot een cactus van formaat. Mooi vind ik hem niet. Maar wegdoen is nooit een optie geweest.

Het is de enige plant die het zo lang bij mij uitgehouden heeft. De rotscactus die mijn man meenam uit zijn tijd dat hij op kamers woonde was een goede tweede, maar die konden we niet meer uit zijn emmertje krijgen waarin hij was vast gegroeid en heeft dat uiteindelijk niet overleefd. De groene vingers heb ik nu niet bepaald van mijn moeder geërfd. Als een kerstster in januari nog staat ben ik altijd zeer verbaasd. Een bijzondere behandeling krijgt hij ook niet, met zeer onregelmatig eens een beetje water en eens  in de zoveel tijd even besproeien  is hij kennelijk dik tevreden. En uiteraard is de pot ook regelmatig iets groter geworden in de loop der jaren. Dat verpotten is een tijdrovend klusje dat met enige vindingrijkheid te doen is.

Soms prikt hij een van ons venijnig in de handen met die behoorlijke stekels. Maar dat overkomt  alleen de volwassenen in ons gezin. Alle kinderhandjes van onze zonen, neefjes, nichtjes en kleinkinderen  hebben we voor zover ik me kan herinneren altijd voor die scherpe naalden kunnen beschermen, door ze te vertellen dat het “prik au” deed als je daaraan kwam. Of hij werd even aan de kant gezet als ze gingen kijken wat hun vader/ oom/ opa aan het doen was in de tuin met iets waarbij ze niet konden helpen. Ook hangt hij graag, tot ergernis van degene die ze opent, in de gordijnen.

Hij heeft nooit  gebloeid. Maar voor zover ik weet zijn er cactus soorten die dat eens in de 40 jaar doen? Dus wie weet maak ik dat nog eens mee.

Ik heb echt geen idee wat voor soort cactus het is.  Misschien de Sereus cactus? Iemand een idee? Na 46 jaar rustig en gestaag doorgroeien, ondanks alle ontberingen , wordt het nu wel eens tijd dat hij een serieuze naam krijgt in plaats van ” die cactus.” Al werden daar wel eens krachtige bijvoeglijke naamwoorden aan toegevoegd na een prik van de stekels of het tijdens het ontwarren van de stekels uit de gordijnen.

Groet AKH