“Dance as if no one
is watching”

Ik sta op de dansvloer en leef me helemaal uit. Het kan me niet schelen, of ik volle zalen trek of niet. Ik heb het naar mijn zin, met mijn vriendinnen en de muziek. Echter vind ik het soms wel lastig om te leven volgens mijn eigen lijfspreuk. 

Een observatie van mijn directrice. Ik probeer les te geven, alsof ze er niet is. Alsof ik gewoon alleen ben met mijn kleuters. “Dance as if no one is watching”, schiet het door mijn hoofd. Het helpt, helaas maar een klein beetje. Ik blijf zenuwachtig en me enorm zelfbewust. Na tien minuten lukt het me. Ik laat los dat ze er is. 

In de sauna met mijn vriendinnen. Toch dat ene moment dat die handdoek weer voor het eerst afgaat… “Dance as if no one is watching”…… Wat maakt mij het ook uit. Ik hang mijn handdoek op en stap onder de douche.

Op sommige momenten ben ik enorm zelfbewust en mag ik het meer loslaten, op andere momenten laat ik de wereld z’n gang gaan en doe ik gewoon m’n ding. In de laatste optie ben ik het gelukkigst. 

Ik zet de muziek aan. Ik dans samen met Olivia in de woonkamer. We lachen. Ik ben gelukkig. Aan de overkant zie ik de buren. Olivia en ik trekken ons er niets van aan. Ik zet de muziek een beetje luider en we dansen. 

ER