#Airfryerfans: roze koeken

Wie regelmatig een kijkje neemt op onze blog kan lezen dat deze mierzoete koeken als een roze draad door ons leven lopen. Wat voor mij dus een soort van “ultieme test” was bij het uit proberen van de Airfryer was dit receptje voor roze koeken. Het bleek kinderlijk eenvoudig en natuurlijk is deze versie allergie-proof.

Ingrediënten (voor ca. 10 stuks):

– 4 biologische eieren

– 200 gram biologisch zelfrijzend bakmeel

– 200 gram roomboter

– 100 gram rietsuiker

voor het glazuur

– 100 gram rietpoedersuiker 

– 1 eetlepel pure druiven of andere rood sap

Bereidingswijze:

– mix de boter met de suiker super romig met een handmixer of een keukenmachine 

– voeg 1 voor 1 de eieren toe. Wacht met het volgende ei totdat de vorige is opgenomen door de boter

– voeg nu ook het zelfrijzend bakmeel toe en klop tot een luchtig mengsel

– verwarm de Airfryer voor op 170 graden

– vet de bakvormpjes in en schep ze voor 3/4 vol met het beslag

– zet de vormpjes in het mandje van de Airfryer en bak ze af in 15 minuten. Controleer met een satéprikker of de cakejes gaar zijn als die er schoon uitkomt dan zijn ze goed

– haal de koekjes uit de Airfryer en laat ze afkoelen op een taartrooster

– maak ondertussen het glazuur aan door de poedersuiker met het druivensap te mengen als het nog te dik is voeg dan nog wat water toe

– als de koekjes zijn afgekoeld snij dan de kapjes eraf en strijk het af met glazuur

– laat het glazuur uitharden 

Yummy,

Liefs mefrouw

Alles is een reden voor een roze koek

  

Roze koeken eet ik op speciale dagen. Ditmaal ter ere van mijn vaders verjaardag. Echter had ik er nog een paar over. Aangezien ik deze niet alleen wilde op eten, nam ik ze mee naar de kinderboerderij. Finn, Mirelle en ik hebben de koeken soldaat gemaakt. Finn had nog nooit een roze koek gegeten en genoot er volop van. 

In de auto onderweg naar huis: “‘Mam, ik vond die koeken wel lekker. Die kunnen wij ook wel eens halen”, aldus Finn. “Tjsa…. Misschien had ik ze beter niet mee kunnen nemen…..”‘ denk ik stilletjes. Ik probeer snel iets te bedenken, zodat Mirelle niet elke week bij de boodschappen Finn moet teleurstellen, als er weer geen roze koeken in het winkelwagentje eindigen: ” Finn, weet je. Dit zijn heel bijzondere koeken. Deze koeken eet je alleen wanneer je iets bijzonders te vieren hebt. Deze roze koeken waren om opa’s verjaardag te vieren”. Het blijft stil op de achterbank. “Wie zwijgt stemt toe”, denk ik tevreden. Hier heb ik ons mooi uit weten te redden. “Mam”, begint Finn, “Qyra is nu toch dansjuf, dat moeten we wel vieren. Dan kunnen we toch een feestje voor haar geven. En dan mag jij ook komen Sante Lien, met Olivia”. “Mijn slimme neefje. Hij heeft helemaal gelijk, elke gelegenheid moet je aangrijpen om te vieren!”, denk ik met een grote grijns op mijn gezicht. Dan rest mij alleen nog roze koeken te kopen voor het feestje.

ER