Dit is een familieroman, maar niet in de gebruikelijke zin van het woord. De schrijfster laat zien, dat een familie op vele manieren kan ontstaan en zich op verschillende manieren kan ontwikkelen.
In deze context is het Jiddische woord “misjpoche” zeker op zijn plaats. Dit houdt zoveel in dat iedereen die in de verste verte ook maar iets met de familie te maken heeft, ook met elkaar verbonden is. In het Nederlands is hier geen woord voor.
Savannah is het biologische kind van Tia en Nathan, maar wordt bij haar geboorte door Tia via een open adoptie procedure afgestaan aan Caroline en Peter; Nathan heeft hier feitelijk geen weet van, want hij had Tia aangeraden om abortus te laten plegen en er na hun breuk nooit meer naar geïnformeerd.
Juliette, die met Nathan getrouwd is en dus de moeder van de twee halfbroers van Savannah, wordt, als ze eenmaal achter het bestaan van het kind komt, bezeten door het idee dat haar man kennis met zijn dochter moet gaan maken en dat hij uit moet zoeken wat hij nog voor Tia voelt.
Caroline wordt door Juliette ook bij dit alles betrokken en vraagt zich ondertussen af of ze wel een goede moeder is.
Tia probeert haar leven weer op te pakken, maar hoopt tevens ook een rol te kunnen spelen in dat van haar dochter.
Iedereen worstelt met zijn of haar eigen emoties en problemen maar probeert uiteindelijk toch te kiezen voor oplossingen, die niet alleen voor zichzelf, maar vooral voor Savannah het beste zullen blijken te zijn.
“Een prachtige roman over liefde, leugens, moedergevoelens en het recht op een tweede kans. ”
Met dank aan mijn zusjes van wie ik dit boek onlangs op mijn verjaardag kreeg en van wie ik zielsveel hou.
Groet SH
2013 By Randy Susan Meyers
Nederlandse vertaling Artemis&co Amsterdam
ISBN 978 90 472 0261 5
Lijkt mij een boek dat je in één adem uitleest.
LikeLike
Dat is zeker het geval! Het zet je zelf ook tot nadenken.
LikeLike
Het lijkt mij een goed boek maar ook wel ingewikkeld omdat er zoveel verschillende personages zijn.
LikeLike
De personages zijn goed uit elkaar te houden; ze hebben allemaal hun eigen stem.
De diverse grootouders daarentegen, schiepen voor mij nog wel eens wat verwarring, maar dat staat het leesplezier niet in de weg. Gewoon even terug bladeren!
LikeLike
Ook een goed boek gelezen, misschien ken je het. ” Het hart van het Eiland” geschreven door ANNA RIVERS SIDDONS. wat jammer dat het uit is. Als ik weer op Vlieland ben ga ik eerst eens goed de Drumband schuur bezoeken voor meer . Gr van mij xx
LikeLike
Ik ken het niet, Elly, maar ik zal eens in de bibliotheek kijken! Bedankt voor de tip!
groetjes terug
LikeLike