I am so excited! Olivia is er aan toe, ze wil een fiets! Een echte. Niet haar loopfiets, maar een echte, wel met zijwieltjes. Ze kan al een maand over niets anders praten dan dat.

En vandaag is de dag: we hebben een fiets voor haar gekocht en ik kan niet wachten totdat ze de verrassing zal zien!

Als we thuiskomen staat de fiets in woonkamer. Haar gezicht straalt en ze gilt en jubelt van geluk! We gaan direct op pad; haar vader, Olivia en ik, het team! Ik weet niet wie van ons drie nu meer geniet van dit moment. We zijn alledrie dol gelukkig. We sluiten de dag af met een pannenkoekenfeestje.

“Ik kan niet geloven dat ik een echte fiets heb!”

De volgende dag na school stapt Olivia weer op de fiets en net zoals met alles in het leven gaat het met vallen en opstaan. Ze huilt. Ze huilt keihard, ze slikt en stapt daarna met een geschaafde knie weer op de fiets. Mijn dochter herinnert me aan een enorm belangrijke les; je mag vallen. Je mag huilen. Je mag zelfs heel hard huilen en daarna sta je gewoon weer op.

ER