” De mens is de grootste vijand van de natuur” zo citeert mijn Israëlische collega, ’s ochtends tijdens het werk, zijn vader.
Op weg naar huis mijmer ik in de lift nog even over deze uitspraak na. Die vader moet als joods jongetje de Tweede Wereldoorlog nog meegemaakt hebben en geeft uiteindelijk zo’n indrukwekkende levensles aan zijn zoon door.
Wat een rijkdom van geest.
Groet SH
Ik word wakker en doe mijn ogen bewust nog eventjes niet open, het is vandaag.
Ik voel me oké, niet anders dan anders. De telefoon maakt blieb-geluidjes. Ik weet wat er komen gaat want het is vandaag.
Ik doe mijn ogen open, slik en kijk op mijn telefoon. Allemaal liefde en daar komen dan toch de tranen voor jou, vandaag.
Ik ga naar beneden en ik voel een aarzeling als ik de kalender afscheur, want daar staat het:
Het is vandaag.
Vandaag, is de dag waarop jij mij vijf jaar geleden een laatste knipoog gaf. Ik mis je niet meer dan op andere dagen maar ik proost er wel eentje op jou!
Liefs MR
Dat we bij mefrouw een klein beetje fan zijn van Douwe Bob was jullie vast al eens opgevallen. Het kan dan ook niet anders dan, dat we vandaag zijn nieuwe uitgekomen nummer plaatsen.
Gisteren, tijdens de presentatie van het nummer droeg Douwe Bob een pak ontworpen door de elf jarige Yens Xin. Douwe had hem gezien bij het televisieprogramma “Taarten van Abel”, waarin hij een taart bakte voor zijn stiefvader. Tijdens het bakken vertelde Yens aan Siemon (Abel) dat hij modeontwerper wil worden. Een kind met een droom, een passie die soms niet begrepen wordt en daarmee gepest wordt. Daar schuilt de achterliggende boodschap in van dit nummer! Het is dan ook niet voor niets dat Yens ook een rol speelt in de bijbehorende clip.
Het nummer is het eerste voorproefje zijn van zijn aankomende album. “The Shape I’m In” die verschijnt op 9 november. Tegelijkertijd start dan zijn gelijknamige Tour in Neushoorn Leeuwarden. Drie keer raden wie daar bij is?
Fijn weekend,
MR
” Ik wordt toch zo moe van dat woord, dat moeten jullie misschien maar niet meer gebruiken” verzucht een mevrouw, als ik op de Nazomer Fair van de Leeuwarder Courant de duurzame producten van mefrouw’s ecoshop aanprijs.
Inwendig moet ik lachen, want kun je haar helemaal ongelijk geven? Sla maar een willekeurige krant open of volg eens de debatten op tv of social media en je wordt ermee om de oren geslagen. En al hebben we er geen minister voor, die van economie en klimaat doet zijn best.
Duurzame energie, duurzame landbouw, duurzaam woningbeleid, duurzame samenleving en mobiliteit en dan ook nog eens de dag van de duurzaamheid straks op tien oktober .
Zelfs al zou je als mens volkomen onverschillig ten opzichte van je leefomgeving, de maatschappij en de toekomst van onze kinderen in het leven staan, dan nog wordt er van je gevraagd om er over na te denken en wordt je gedwongen om keuzes te maken.
Dus zou je daar op een mooie nazomerse dag misschien wel even van gevrijwaard willen zijn.
Daarom stond ik voor een dilemma: doe ik of mijn neus bloed en geef ik haar daarmee onuitgesproken gelijk of jaag ik een klant weg, door tegen haar in te gaan om nog maar eens de voordelen van al die duurzaamheid te benoemen?
Want de artikelen die in mijn kraam van pas komen zijn ook nog eens zeer milieuvriendelijk, biologisch, praktisch, ecologisch verantwoord, alternatief, geldbesparend, hip and happening en/of leuk om kado te geven of te krijgen.
Misschien trekt een van die woorden haar stiekem wel over de duurzame streep .
Groet SH
” Nou, nu staan we eindelijk eens met jou in die lift”, grapt mijn moeder, want mijn ouders lezen ook weleens wat op Facebook en zo…
Naar haar toe ben ik altijd eerlijk:
“Nou, ja, ik verzin er soms wat bij of ik verplaats iets wat ergens anders is gebeurd naar de lift, maar in de meeste gevallen berust het wel op waarheid”.
De lift is vaak een metafoor.
Mijn vader staat er driftig bij te knikken en ik geloof zelfs dat hij naar mij knipoogt. Dat soort vondsten kan hij wel waarderen.
Als de taxi er is, zwaai ik ze met een glimlach uit.
Groet SH
mefrouw 