Tag: food

Nix in the fridge: banapple bread

mefrouw1 reactie

  

De voorspellingen zijn bloedheet. Het strand is onze bestemming voor deze dag. Alleen het vooruitzicht alleen al, zorgt voor een heerlijk ontspannen mood. Een dagje naar het strand met liefde en kind? Dan is het fijn om een lunch mee te nemen. Wat neem je dan mee? “Lief, hebben we nog een lunch? Iets wat we mee kunnen nemen?” is de grote vraag. Eigenlijk weet ik het antwoord al. Ik hoop echter, tegen beter weten in, dat hij een super goed idee heeft en dat hij van niets iets kan maken. Zijn antwoord is kort, krachtig en duidelijk: “Nee”. Hmmmm, wat nu? De winkels zijn nog dicht en het duurt nog te lang voordat ze open gaan. Zou ik, de keukkendraak, een Nix in the fridge aan kunnen gaan? “Natuurlijk kan ik dat! Waar een wil is, is weg”. 

Ik duik mijn koelkast in: eieren. In de fruitschaal heb ik nog bananen, een appel en de rest heb ik ook in huis! Het wordt een banapple bread. Easy, peasy, healthy, en goddelijk! 

Ingrediënten:

3 eieren 

3 bananen 

1 appel

Kaneel

Honing

Zout

200 gram speltmeel

Wijsteen bakpoeder

Kokosolie 

Bereidingswijze:

Oven voorverwarmen op 180 graden. Bananen prakken met een vork. Eieren erbij en even mengen. Snufje zout. Kaneel naar smaak en mengen. Speltmeel erbij en wederom mengen. Honing erbij naar smaak en er mag gemengd worden. Appeltje schillen, in kleine stukjes snijden en mengen. Twee theelepeltjes wijsteen bakpoeder, ook nu is mengen het advies. Bakblik invetten met kokosolie, vervolgens het mengsel in het bakblik kiepen. De oven is nu voorverwarmd en het blik kan in de oven. Het mag dan nu een uurtje in de oven. 

“Wat doe je Eveline?”, de vraag hoor ik achter mij. Enigszins met een lach er doorheen. Ik ben bezig om het brood vakkundig uit het blik te halen. Helaas, mislukt. Goed idee, maar helaasch pindakaasch. Het publiek in de keuken groeit; naast Mel staat Olivia nu ook in de keuken. Het is eigenlijk m’n eer te na, om het bakblik met inhoud aan Mel te geven. Maar zoals een goede chefkok betaamt, moet je wel je eigen krachten kennen. Met pijn in mijn hart sta ik het bakblik af. Olivia volgt het tafereel met haar kritische blik. Mel gaat de uitdaging aan en hoe hij het doet? Geen idee, maar plof daar ligt het brood op de snijplank! “WAUW!!!” Olivia roept het uit van enthousiasme! 

“Op naar het strand!” Love it! 

ER

Keukenprinsen en keukendraken

mefrouwEen reactie plaatsen

  

Sprookjes bestaan niet zegt men. Ik durf dit hardop te betwijfelen: in mijn leven zijn sprookjes namelijk, dagelijks, de keiharde realiteit.

“Lief, zal ik de pasta maken of jij?” Ik heb me voorgenomen om vaker te gaan koken, want om mijn keukenprins nu altijd het zware werk te laten doen, is ook weer zo wat. Dus vandaar mijn voorstel. ” Zal ik het maar doen lief keukendraakje van me” Hmmmm denk ik…… Hij geeft nu eigenlijk aan dat ik gewoon niet kan koken, maar hij wil niet lullig zijn dus gebruikt hij liefkozend zijn favoriete koosnaampje voor me. Ik ben ook de beroerdste niet en ik laat hem lekker zijn gang gaan: ” Goed kook jij dan maar, maar dan wil ik er nooit meer wat over horen dat ik niet kook”. 

Eerlijk is eerlijk. Hij heeft er nooit een woord overgerept. Jarenlang niet. Dit onderwerp was net Sneeuwwitje in de glazen kist; altijd zichtbaar maar we laten het lekker slapen. Nu jaren later is er een prinsesje geboren en moet het allemaal anders, vind ik zelf. Een moeder die de rol van keukendraak op zich heeft genomen vind ik raar. Door de jaren heen heb ik van jan en alleman allerlei kookboeken gekregen, en die heb ik allemaal netjes in de kast gezet. Belle (die van het beest) eat your heart out. Maar dan nu: de wonderen zijn de wereld nog niet uit, de geest is uit de lamp, IK KOOK. 

Zoals in elk sprookje bevecht je de moeilijkheden in het leven niet alleen; een van de heldinnen van mijn sprookje is Pauline. Met haar vrolijke lach en pollepel in de hand voorziet ze me van allerlei tips, recepten en trucs. Haar Foodblog* en haar boek inspireren me! Ik houd vooral van Fast&Fresh. Samen gaan we de strijd aan in mijn keuken. Ik aan het roer. Als een ware draak spuw ik het vuur aan. Zoals Tinkerbell strooit met haar elfenstof, zo strooi ik met mijn kruiden. Pauline laat duidelijk haar recepten zien, zegt hoeveel en hoelang, lekker duidelijk! Met klotsende oksels brengen we het recept tot een goed einde, althans dat vind ik zelf. Bedankt Pauline, ga maar weer gauw terug naar je keuken.

“Lief, het eten staat klaar! Ik heb mijn best gedaan ben heel benieuwd of je het lekker vindt. Laat je het even weten?” Ik zwaai. De deur gaat dicht. Terwijl ik naar de sportschool loop krijg ik een whatsappje: ” Het is lekker!”

ER

*http://uitpaulineskeuken.nl