
Wanneer zo’n spektakel als de “Passion” zich afspeelt in je eigen stad, ben je er natuurlijk bij. Ondanks de kou en de drukte en de uren van tevoren die je er moet zijn.
In het gedrang was er een mevrouw die iedereen wegmaaiend en -duwend met armen en billen, drie staanplaatsen voor haar en haar zoontje claimde en
iemand anders uit het publiek, vond dat de voorstelling toch wel veel overeenkomsten vertoonde met de musical: “Jezus Christ, Superstar.” Goh!
Eigenlijk bijzonder dat het leven en lijden van een man, die meer dan 2000 jaar geleden geboren werd, vanaf de Kerst tot en met Hemelvaartsdag en Pinksteren aan toe nog altijd heel veel tongen los maakt.
Daarom ben ik blij met mijn Nederlands-hervormde opvoeding in deze nog steeds Joods-christelijke maatschappij. Ook al doe ik er verder niets meer mee;
op weg naar huis, kon ik tenminste aan Fatima in de lift uitleggen, waar het hele gedoe over ging. Zij had er de hele dag al mensen over horen praten, maar niemand kon haar iets naders vertellen, behalve dan, dat het op t.v zou komen.
Dus al heeft het voor menigeen geen diepere betekenis, de waarde ervan ligt vooral in het samenzijn. Of zoals pastor Germa Kamsma in een interview stelde:
“De bewustwording, dat we hier niet als individu zijn, maar als individu deel uitmaken van de samenleving. “
Groet SH
NB. Kijk voor meer informatie over de traditioneel- christelijke feestdagen op Wikipedia.