Maar goed dat ik me de hele maand lang voor ogen kon houden dat het uiteindelijk om het bewust zijn van je eigen gedrag gaat en dat zelfs het kleinste stapje naar verandering kan bijdragen tot verkleining van onze mondiale footprint, anders had ik misschien halverwege plastic-free-july wel de handdoek in de ring gegooid.
Het zat me namelijk niet altijd mee.
Noodgedwongen begon ik al een dag te laat; zijn de openingstijden van verpakkingsvrije winkels niet altijd even duidelijk aangegeven; kon ik ondanks de zelfgebakken koekjes, die van de bakker toch niet weerstaan en heb ik de voordelen van de markt te laat onderkend.
Mijn grootste wapenfeit ligt in de waarde van de dopjes en dekseltjes die tegenwoordig via de school van mijn kleinzoon naar een project tgv. blindengeleidehonden gaan.

Mijn grootste blunder ligt bij het kaaswinkeltje, wat, na er twee keer voor een dichte deur gestaan te hebben, toch weer in plastic verpakte kaas meegaf!

Ik heb soms gesmokkeld en hier en daar wat gesjoemeld, maar toch heb ik mijn restafval van een grijze vuilniszak per week, terug weten te brengen naar twee in vier weken. Best wel knap, als ik maar zou weten, waar ik nu met die ene zak vol plastic afval heen moet, die ik daarnaast nog over heb. In onze gemeente wordt dit namelijk nog niet gescheiden opgehaald. …
Mijn schaamtegevoel groeide evenredig met de inhoud van die zak overgins. Al probeerde ik nog zo goed op te letten, ongemerkt sleep je met de dagelijkse boodschappen nog heel veel overbodig plastic mee naar huis. Hoewel overbodig is misschien niet het juiste woord, onontkoombaar is een betere term, want in sommige gevallen valt er niets te kiezen en bestaat er geen alternatief voor hetgeen jij nodig denkt te hebben.

Maar gelukkig stond ik er dankzij de steun van mijn gezin niet alleen voor en is het hierna zeker niet voorbij. En gelukkig kon ik mijn ervaringen met Mirelle delen.

Al doende leert men, het gaat om het bewustwordingsproces, deze uitkomsten met elkaar delen heb ook ik als prettig ervaren en niet alleen met mijn moeder maar ook met alle andere deelnemers van de challenge.

Op het krijtbord had ik als dagelijkse reminder geschreven #plasticdieet en mijn mantra van de afgelopen tijd luidde:

“It’s not about perfection, it’s about making better choices!”

Want poeh, het streven naar perfectie moet je echt loslaten. Het bannen van plastic uit je leven lukt echt niet binnen een maand en misschien wel nooit helemaal. Een harde dobber voor een perfectionist zoals ik.
Mijn grootste blunder was toch wel toen ik (dacht ik heel slim te zijn) van die space savers had besteld. Je kent ze wel van die PLASTIC vacuüm zakken waar je bijvoorbeeld je winterdekbed in kan opbergen. Oepsie! Of toen we spontaan besloten om één keer in het jubeljaar naar de grote gele M te gaan omdat mijn beide kinderen waren geslaagd. Ik had totaal niet stilgestaan bij de grote verspilling die daar aan de orde van de dag is. De medewerker keek dan ook heel erg niet begrijpend toen Finn de ongebruikte rietjes weer terug bracht.

Ook ik heb deze maand mijn plastic afval voor de helft weten te verminderen. Terwijl ik toch echt al wat langer bezig ben met het bewustwordingsproces.
Desalniettemin, overwinningen moet je vieren en dit is een greep uit de mijne:

⁃ Sinds een paar maanden ben ik overgestapt op de menstruatiecup, dit was echt iets wat buiten mijn comfortzone lag maar waarvan ik nu wens dat ik eerder de vele voordelen wist. Te veel om op te noemen voor deze blog maar op gebied van zero waste scheelt het je ongeveer 30 tampons per maand. Dat zijn er 360 per jaar en voor de levensduur van een cup maar liefst 3600 (inclusief verpakkingsmateriaal)!
⁃ Ook ben ik overgestapt op bulk verpakking voor bijvoorbeeld afwasmiddel en handzeep.
⁃ De plastic ketchup fles was ongezien mijn leven binnen geslopen en is nu weer keurig vervangen door een glazen variant.
⁃ Mijn lief heeft een RVS waterfles gekregen. Maar voor wie het stomlijstje niet heeft gelezen hij sjoemelt nog steeds stiekum met plastic waterflesjes. Hmmm hier ligt nog steeds een uitdaging.
⁃ Boterhamzakken spaar ik nu al twee jaar op voor mijn moeder, zodat zij ze als hondenpoepzakjes kan gebruiken voor de hond.
⁃ Doppen spaar ik voor de geleidehonden.
⁃ Elke enquete die ik in mijn mail krijg vul ik keurig netjes in en geef ze de tip om bewuster om te gaan met plasticverpakkingen, bijvoorbeeld zoals laatst bij de apotheek want daar gaat enorm veel verpakkingsmateriaal om. En heel soms krijg je dan spontane reacties terug.
⁃ En last but not least bij de aanschaffen van nieuwe apparaten natuurlijk letten op het energielabel en dergelijke. Nu was mijn stofzuiger toe aan vervanging en heb ik gekozen voor een zakloze versie.

Mijn grootste vijand is mijn eigen energie waardoor ik me vaak toch weer laat verleiden door gemak. Daar balans in vinden is mijn speerpunt voor de toekomst!

Wij zijn heel erg benieuwd naar jullie bewustwordingsproces?

Liefs SH & MR

 — Deze blogpost bevat een affiliatie link. Dat betekent dat wanneer jij via deze link een aankoop doet, wij een klein percentage van het aankoopbedrag krijgen. Dit kost je niks extra’s maar je steunt mefrouw hier wel mee. Bij voorbaat heel veel dank hiervoor! —