Geloof het of niet,maar in de tijd van ver voor social media, ver voor je kon sms-en of app-en, bestond er een begrip als “telemoederen”.Dit hield in,dat je, als je kinderen elders bivakeerden; of elke dag door hen zelf of door degene bij wie ze logeerden gebeld werd;  of zelf naar het logeeradres belde.

Zo bleef je prima op de hoogte van ieders reilen en zeilen.

Voor mij kwam het er op neer ,dat ik, in de tijd dat mijn dochters elke zomer op Vlieland doorbrachten in verband met vakantie of werk, bijna elke dag met mijn moeder of zussen aan de telefoon hing.

Eerst ging het meestal over gewone alledaagse dingen ( gevallen, achter de dijk gespeeld, hoe laat op bed?), maar met het groter groeien, kwamen er ook andere zaken ter sprake.
Zoals uitgaan ( waarheen en hoe laat thuis?), roken (pakje sigaretten in de jaszak gevonden), drinken ( de gang ondergekotst), vriendjes ( de hele nacht weggebleven) en hoe daar mee om te gaan.
Natuurlijk kon ik niet roepen : zoek het maar uit! Het waren tenslotte mijn kinderen, maar soms was ik wel blij met de tijd en de afstand, die er tussen zat, want dat gaf ruimte om er over na te denken en er later naar mijn dochters toe weloverwogen op terug te komen.

Toen er eentje in Amerika verbleef, konden we al msn-en en nog later, toen ze in Noorwegen zat, was er al skype.

Een ander hield tijdens haar stage in Engeland een online reisdagboek bij, hartstikke leuk, ook om nog eens terug te lezen!
Sinds de derde naar het verre Goutum is verhuisd bel, chat of mail ik met haar.
Toch vinden ze me nog hopeloos ouderwets, omdat ik nog steeds niet op Facebook zit en stiekum al hun oude sms-jes bewaar, net als de briefjes,die ze me vroeger schreven en voor me op de keukentafel legden.

Tegenwoordig bel ik niet meer zo vaak met mijn moeder en zussen ,maar als het gaat over de (achter) (klein) kinderen, verschillen de onderwerpen niet zoveel.

Misschien kun je dat “telegrootmoederen” noemen?

It takes a village to raise a child!

 

Groet, SH

 

N.B.

》online reisdagboek

(www.waarbenjij.nu)

》”Home sweet home! Helaas huis onder de vlooien”

(sms-geheugen)

》”haha, stelletje grapjassen zijn jum! Ben zo thus!”

(sms-geheugen)

》” mama, ik ben vlinners aan ut fangen”

(eigen archief)