Een liedje zit soms zomaar in je hoofd en daar blijft het dan. Soms blijft het daar een dag, of het blijft er dagen. Soms heb je de melodie in je hoofd, soms het hele lied en soms maar een zin.

Ik loop door Hanoi. Ik voel de drukte van de stad. De geuren van alle specerijen van de stad komen mijn neus binnen. Ik zie en ruik het eten dat buiten klaargemaakt wordt. Ik hoor het toeteren van al het verkeer dat kenbaar maakt dat ze eraan komen. Ik loop met de kaart in m’n hand naar Hoan Kiem lake en wat blijkt: het lukt me. Ik vind het meer. Ik besluit te gaan zitten aan het meer. Het is m’n eerste dag en nu al zoveel indrukken en dan komt het voor het eerst in m’n hoofd: 

“This is what you came for”. 

ER