Bij mefrouw zijn we allemaal fan en zijn de verwachtingen hooggespannen, voorwatbetreft de deelname van Waylon aan het  Eurovisie Songvestival.

Onze Willem is niet alleen de favoriet van mijn jongste dochter; want als zij had geweten, wat er die ene week bij DWDD zou gaan spelen, dan was ze toen misschien niet eens op vakantie gegaan. Dan had ze ergens bij die studio ingebroken; dan had ze een selfie met hem gemaakt en een wijntje met hem gedronken. Dan was hij nu mijn hoogsteigen schoonzoon geweest!

Wij hadden natuurlijk niet het alleenrecht om in haar plaats angstvallig de hele week naar de Wereld Draait Door te zitten kijken, om te horen met welk lied Waylon er naar toe zou willen gaan; maar het is wel: ‘Onze Jongen!’

Vanaf zijn deelname aan een van die talentenjachten op tv denken wij hem al te kennen en zijn we fan.

Hij is net zo eigenzinnig als wij allemaal, hij heeft verschillende liedjes geschreven en gezongen en met ‘Outlaw’ hoopt hij zijn internationale doorbraak te bewerkstelligen. Dit heeft hij zelf gekozen. Hiermee gaat hij zijn eigen goddelijke gang.

In het kader van het goud, zilver en brons van wat onze jongens en meisjes op de Olympisch Winterspelen hebben behaald mogen wij toch hopen; op zijn minst op een medaille voor hem. Toch?

Alleen moet hij vanavond zijn plaats in de finale, eerst nog even waar gaan maken. Gisteren besliste de vakjury; vanavond het publiek.

De druk is hoog als je als enige moet en eventueel kan scoren op je eigen vakgebied. Net als bij Sven, Douwe en Max. En dan ook nog dat: dat je zelf denkt te weten, dàt je het kunt behalen.

Die overtuiging is belangrijk.

Daar gaan we gaan voor.

Schrale troost: Richard scoorde een mega wereldhit, zonder het festival te winnen. Maar ja, die kwam uit Engeland en is daarom nu ‘Sir’; hij werd tweede. Ooit.

Go WILLEM! GO!

Liefs van mefrouw