Ons Backpackende boemerang kind vliegt via Zuid – Afrika de deur weer uit!
Als Millenial heeft hij het druk gehad voordat hij op reis ging. Klussen, werken, voorbereiden en pakken. Maar hij kan het aan, hij is niet opgevoed door Curling ouders. Daardoor heeft hij wel geleerd om zijn eigen pad te bewandelen. Dat begon al op de basisschool, hij begon er net en besloot voordat de ochtend voorbij was om naar huis te gaan, waar ze druk bezig waren om een schuur te bouwen. Ook besloot hij om samen met een vriendje af en toe dat het tijd was voor een ” snippermiddag ” en dan bleven ze lekker spelen terwijl de andere kinderen al binnen waren. Ook al zat hij niet in een Plofklas toch viel het niet meteen op bij de net beginnende juf dat er een leerling miste. Nu behoorde hij niet tot de Achterbankgeneratie, omdat we naast de school woonden, en dus vielen deze acties van hem thuis snel op en werd het gemeld op school.
Later tijdens de studie aan de wal maakte hij ook zijn eigen beslissingen: soms kwam het voor de eilander kinderen ( en dat gebeurt al generaties lang ) wel eens goed uit om een boot eerder naar het eiland te nemen, hij kondigde op zijn tijd aan dat de gekozen studie richting niet de juiste was en switchte.
Na het met succes afronden van de studie heeft hij een tijd gewoond en gewerkt aan de wal en kwam toen dus weer thuis wonen.
Hier woonde hij niet bij een Weiger Oma ( Zijn er ook Weiger Opa’s ? )
Behorend tot de Sandwichgeneratie schakelt zijn moeder tussen de oppas van haar kleinkinderen en de Mantelzorg voor haar ouders. En dus zaten wij af en toe gezellig met zijn neefjes en nichtjes aan tafel de door hem gebakken pannenkoeken te eten.
En dan kom je op een dag thuis en kondigt hij aan dat hij op reis gaat! De tickets waren al geboekt! Oké dat word wel heel serieus.
Maar nu hij voor de derde keer op reis is weet ik ondertussen een beetje hoe het werkt: geen vaste afspraken maken over wanneer contact en van te voren wil ik niet weten wat hij allemaal gaat doen. Die spannende verhalen hoor ik liever achteraf! Het is genieten zoals hij geniet, van zijn reizen, zijn werk hier en ik hoop ook straks van zijn eigen huis!
En de honden? De moederhond wordt straks een Deeltijdhond!
Groet AKH
mefrouw 