Ken je dat gevoel? Het gevoel van deze avond is nog niet voorbij en ik wil gewoon nog even dansen? 

De avond is warm. De Australiër tegenover mij noemt het “a perfect summer night. Not to hot”. En ik? Ik noem het nog steeds bloody hot. Ik heb gedoucht, maar dat had ik net zo goed achterwege kunnen laten gezien de Mekong Delta op mijn bovenlip. 
Ik was in de veronstelling dat ik mijn ‘perfecte’ boek zou gaan lezen in mijn hangmat, maar niets was minder waar.
Als ik beneden kom gedoucht en wel, met mijn boek onder m’n arm loop ik gelijk een groep bekenden tegen het lijf. We bestellen een biertje, kletsen, drinken een shotje hier en een shotje daar, grappen en grollen, maar ineens is het elf uur. De Vietnamezen werken ons binnen no time de deur uit en voordat ik het weet sta ik met m’n boek, op mijn slippers buiten bij het hostel. De avond is warm en jong. Ik heb het gevoel dat de avond nog niet voorbij is en wil wel graag nog even dansen. Gelukkig ben ik niet alleen. Ik hoor geluiden over een afterparty. Jawel, om 23.00 en we spreken van een afterparty. 

“I’ve got itchy feet”

Voor op straat zie ik mijn groep, mijn crew, mijn gang, mijn groep vreemden die-ik-nog-niet-zo-lang-ken, achterop de scooter stappen bij Vietnamezen. Ik volg het voorbeeld en na nog geen, geweldig, lange rit van wel 500 meter beland ik op de afterparty. Het lijkt wel een soort loods, maar wat maakt uit. Ik en mijn boek zijn klaar om te dansen. We dansen, en dansen en dansen. Mijn boek maakt indruk op de menigte maar het maakt mij niet uit. Er klinkt salsa muziek door de speakers en ik gooi m’n heupen los. Het duurt niet lang of een jongeman, ik gok een jaar of 23, uit Honkong vraagt me ten dans. Hij pakt m’n boek, m’n slippers en m’n biertje uit m’n handen en legt m’n hele verzameling aan de kant. We beginnen wat stroef aan onze salsa dans. Dat zal geheel liggen aan mijn geëmancipeerde mentaliteit en mijn neiging tot het nemen van de leiding. Als snel heb ik in de gaten dat de jongeman, in tegenstelling tot ikzelf, echt kan salsa dansen. Ik adem uit en probeer de leiding los te laten. Ik probeer te ontspannen. De jongeman krijgt nu de kans om mij te leiden over de dansvloer. Ik lach, ik zie alle hoeken van de dansvloer en het voelt alsof we echt dansen en deze 23 jarige geeft me een enorm vrouwelijk gevoel.
Ik betwijfel of de jongeman uit Hongkong nu echt zo geweldig kon salsa dansen, maar het voelde in elk geval geweldig. Daar draait het toch om? Het gevoel?
Mijn itchy feet zijn bevredigd en voldaan. Ze brengen me naar m’n bedje. 
ER