Categorie: house, sweet home

Quote of the Friday: Grolsch

mefrouwEen reactie plaatsen

image

“Vakmanschap is meesterschap.”
– Grolsch –

Mijn buurman kijkt me aan met een schuin oog. “Wat ben je nou weer aan t maken?”
Ik ben weer fijn aan t fröbelen. “Dit? Dit wordt prachtig! Hier kan ik straks al mijn oorbellen in hangen.” Glunder ik. Ik heb t bloedheet, ik haal mijn handen open, maar ik ben helemaal in mijn element.

Een paar weken geleden ben ik naar de rommelmarkt geweest, daar vond ik een spiegel met een mooie lijst en nog zoveel meer fantastische rommel. Mijn metgezel loopt alvast met een stapel spellen en de spiegel terug naar de auto. Blijkbaar vindt hij het lastig om zijn voeten op te tillen, hij struikelt en gaat languit op z’n plaat.
Ik kom even later bij de auto en zie hem met een bebloede hand. “O nee mijn spiegel!! Wat zonde!!! Uhm…gaat t goed?” Ik geef hem een flesje water en een zakdoekje, zodat hij de wond kan spoelen. Maar o nee meneer moet naar de EHBO, want het doet echt heel erg veel pijn volgens hem. Het valt allemaal wel mee, probeer ik hem gerust te stellen. Het is een schaafwond met wat kleine steentjes erin, niet zo piepen. Hij moet blij zijn dat hij niet in de scherven terecht is gekomen. Nou ja vooruit, op naar de EHBO. Spoelen, verbinden en klaar. De hele terugrit in de auto heb ik een klaagzang moeten aanhoren, het doet zo’n pijn! ’s Avonds krijg ik een foto. Zijn hand in een plastic zak om te douchen, leek hem wel verstandig. Aanstellen is ook vakmanschap en hij weet dat meesterlijk uit te voeren.

Maar ik kom thuis met een bebloede lege lijst. Jammer… Maar mijn hersens gaan meteen kraken. Wat kan ik er nog meer mee doen? Al gauw heb ik wat bedacht, de vlinder waar mijn oorbellen nu aan zitten valt steeds om, oorbellen vallen op de grond en nat achter de kast, waar ik dan niet bij kan. Al met al een grote ergenis. En ik wilde toch al zoiets gaan maken. Als ik iets in mijn hoofd heb, dan zie ik het ook echt voor me. Ik weet dan vaak ook al hoe ik het moet maken. Mijn buurman kon zich er geen enkele voorstelling van maken, toen ik met het kippengaas in de weer was.

Ik ben superblij met het resultaat. Knap werk! Al zeg ik het zelf.

FR

Advertentie

Even binnenkijken: keukenrek

mefrouw5 reacties

Ik houd van oude spullen! Het liefst met een nostalgisch verhaal en anders fantaseer ik welk romantisch verhaal het zou kunnen hebben, bijvoorbeeld bij de oude scheepskoffers die boven op zolder staan, wie weet in welke verre oorden deze allemaal zijn geweest? 

Ik vind het leuk om spullen een tweede leven te geven, om voorwerpen voor een ander doeleinde te gebruiken dan ze oorspronkelijk voor gemaakt zijn. Dit zat er al jong in. Zo kreeg ik van mijn moeder, een oud winkelrek die in de sportshop op Vlieland werd gebruikt. Ik woonde toen nog thuis en ik bond al mijn knuffels er op vast, zodat ik die kon showen. Toen ik op mezelf ging wonen ging het rek natuurlijk mee want het had een legio aan mogelijkheden waarvoor het kon dienen. 

Ik bedacht dat ik het kon gaan gebruiken als keukenrek. Ik kocht een paar echte vleeshaken met van die scherpe punten en al het keukengerei moest voorzien zijn van een oogje om het op te hangen. Elke verhuizing ging mijn rek, compleet met vleeshaken en keukengerei, mee en nog steeds heeft hij een plekje in mijn keuken. 

Ik vind het naast leuk staan ook super functioneel, het is een stuk overzichtelijker dan in een laatje bovendien houd het de laatjes ook een stuk netter. Twee vliegen in één klap! 

MR

Binnenkijken: Verse munt

mefrouw7 reacties

De mensen die dichtbij mij staan, weten dat ik een rommelkont ben. Daar waar ik graag Beyoncé billen wil en ik dus veel squats doe, wil ik graag een beetje minder rommelkont. De mensen die über close zijn met mij weten dat ik ook heuse opruimwoedes heb. Nou ja…..opruimwoedes…… Ik ben meer het type tornado en maai alles aan de kant wat niet netjes is. 

Tevens ben ik druk aan het ontspullen. Ik ben er voornamelijk druk mee in m’n hoofd. Ik bedenk dat ik het wil, ik verdiep me hierin en ik bedenk dan wat voor mij gaat werken. Maar eerst moet ik dan nog wel even langs de Ikea, zodat ik al mijn overgebleven spullen goed kan organiseren. 

Vandaar dat ik een mooi roltafeltje heb gekocht voor in mijn keuken. Dat nieuwe bloempotje was overigens ook echt nodig, want daar kon dan mooi mijn nieuwe verse muntplantje in. Het verse muntplantje was ook echt nodig, want ik wil graag thuis, in al mijn zenheid, kunnen genieten van een heerlijk kopje verse muntthee. Met honing natuurlijk. 

ER

Life hack: Kussenslopen

mefrouw15 reacties

De “was” in het algemeen is niet mijn favoriete ding om te doen. 

Wasmanden die, als je er een piek boven op zet gewoon door kunnen gaan als kerstboom. Altijd staat er wel een volle mand klaar om opgevouwen te worden. Sokken ben ik sowieso mee opgehouden om te bundelen per paar want het sokkenmonster bestaat namelijk echt! Ik koop alles in één kleur en maat en gooi ze na het wassen in een gezamenlijke sokkenmand. Strijken, wat zal ik zeggen? Gelukkig heeft mijn schoonmoeder mijn lief dit goed geleerd want hij is het type, kleren maken de man. Ik heb hierin niet echt het goede voorbeeld meegekregen, Oma Rouw bijvoorbeeld stopte de strijk onder de losse kussens van de bank en ging er dan als een prinses op de erwt heerlijk bovenop zitten. Van mijn tante leerde ik echter mindful wassen zij heeft de term wasgoed een andere betekenis gegeven, als ze bijvoorbeeld na het wassen van het beddengoed van een logeetje nadacht over het leuke weekend dat ze hadden gehad. Ze dacht dan bewust “het WASgoed”. Dit pas ik toe en ik moet toegeven het helpt en natuurlijk het feit dat het je een heleboel tijd scheelt als je weet waar alles ligt. 

Nu heb ik dan ook een super life hack. Naast het sokkenmonster heb ik vaak nog een probleem; kussenslopen. Deze liggen bij een tweepersoonsbed nooit bij elkaar. Zelfs enkele kan ik ’s nacht niet terug vinden als ik een bed moet verschonen bij een ongelukje. Bedden maak je makkelijker op als je het dekbedovertrek binnenstebuiten om je deken schud. Een dekbed opvouwen is al een kunst op zich in je eentje maar binnenstebuiten ziet het er helemaal niet meer uit in je kast, want je blijft natuurlijk niet bezig. 

Dan nu de oplossing! Vouw je dekbedhoes lekker binnenstebuiten op (bij een tweepersoons vouw je ook één sloop) en doe je kussensloop hier netjes om heen. It is easy!! Nooit meer verschillende kussenslopen bij je dekbedovertrek op een bed en bovendien staat het een stuk netter in de kast.

Zullen we het dan maar niet meer over het strijken hebben? Of heeft er iemand nog een slimme tip? 

MR 

Oh Deer

mefrouw7 reacties

  

Vorig jaar met Kerst, zag ik ze al staan. Een liefelijk setje rendieren in glazen potjes, van Clayre & Eef te koop bij de intratuin. Twijfelend laat ik ze achter in de winkel. Erg leuk maar samen toch een ruime twintig euro, net iets teveel in die dure Decembermaand. 

Als de grote kerstafprijzing komt, slaat de twijfel weer toe, zal ik vragen of deze rendieren er ook bij horen? Ach, ze staan niet bij de kerstafdeling en zo leuk zijn ze ook weer niet praat ik mezelf aan.

Elke keer daarna, als ik er langs loop, lijkt wel of ze me roepen, een mysterieuze lokroep. Ik kijk keer op keer met een heimelijke blik maar loop dan vastberaden steeds weer door.

En dan ergens midden in de zomer, kan ik het burlen niet meer aanhoren. Ik koop gewoon alleen het mannetje, met het mooie gewei besluit ik! In december heb ik het geld er toch niet voor over en zo heb ik voor mezelf weer een vrouwen excuus bedacht. Tevreden met mijn aankoop kom ik thuis.

Op een avond lees ik Finn een sprookje van de gebroeders Grimm voor. Het gaat over een tinnen soldaatje, die verliefd is op het danseresje. Door ruw-sprookjes-geweld worden ze van elkaar gescheiden. Ik krijg visioenen over het rendieren koppel. Het arme vrouwtje…helemaal alleen daar in die grote koude winkel…wat heb ik gedaan!?

Ondertussen is het weer bijna kerst en een vrouw wil nu eenmaal graag even rond sneupen tussen de breed uitgestalde kerstartikelen. De nieuwste trends bekijken en natuurlijk die kassakoopjes. Ik besluit er mijn energie aan te geven en ik vergaap mezelf aan alle glinsterende kerstballen en ik doe erg mijn best om niet aan mijn hoofd te zitten zodat ik er zelf niet uit kom te zien als een kerstbal. Ondertussen klopt mijn hart heel snel; stiekum ben ik namelijk op een missie. 

Zou ze er nog staan? 

Het is ruim een half jaar geleden dat ik de geliefden had gescheiden. Ik moet mijn best doen om niet rechtstreeks naar de juiste afdeling te lopen. Maar ik kan mezelf bedwingen en ik geniet van alle over de top versierde bomen en bekijk alle ornamenten. Aan het einde van de route ben ik op de juiste afdeling. Ik parkeer mijn boodschappen karretje. Snel kijk ik rond, ik zie haar niet. Het is ook geen  wonder natuurlijk. Het is al maanden geleden dat ik het mannetje kocht. Ik geef nog niet op en ik kijk heel erg goed rond en dan opeens, ergens achter af in een kastje, als in een sprookje zie ik haar staan!! 

Thuis gekomen pak ik haar uit en zet de rendieren naast elkaar op de schoorsteenmantel. 

“Ze lijken wel verliefd ” zegt Finn. 

  

Qyra kijkt me aan zegt; Mam je hoofd zit onder de glitters. 

Tsja, je kunt niet alles hebben.

MR