Tag: boek

Voorlezen

mefrouw1 reactie

Ik ben de schaamte voorbij en vertel hierbij dat ik nog steeds een lezer ben.

(Van míjn leraar Nederlands mocht ik vroeger nooit een opstel of een brief beginnen met het woordje ‘ik’. 
Maar nood breekt wet en hij had in zijn tijd nog nooit iets over een blog gehoord en ondertussen ontwikkelt zich de taal altijd. Dit zou hij vast wel hebben onderkend en vast nog leuk gevonden hebben ook, maar dit terzijde.)
Laatst bijvoorbeeld komen er twee  kindjes langs mijn bankje, terwijl ik zit te lezen en die vragen zich oprecht af wat ik aan het doen ben.
Als ik vertel dat ik een boek lees, kijjken de twee mij uitermate verbaasd aan: “Maar, uh, er staan helemaal geen plaatjes in…..?”
En nee, dat klopt. Stomverbaasd kijk ik terug en laat ze te lange leste de cover dan maar zien. 
De volgende dag komt mijn buurmeisje nog even terug om te controleren of ik nog steeds in dat boek zonder plaatjes zit te koekeloeren en dan realiseer ik mij iets.
Hoe moet het verder met de maatschappij, met het Nederlands zojewil, met de taal in het algemeen, als een bepaald deel van de opgroeiende jeugd niet eens meer weet wat een boek is, laat staan dat die niet in staat is om een lezend mens te herkennen, omdat er geen voorbeelden meer zijn in de omgeving; omdat iedereen alleen maar op zijn mobiele telefoon zit te kijken. Met Instagram en You Tube erbij.
Zo jammer dat misschien niet deze generatie maar wel de daar opvolgende het genot van een goed boek zal moeten ontberen. Het genot om te kunnen lezen?
Alhoewel? Zullen er niet altijd schrijvers blijven opstaan? Zal daar niet altijd een publiek voor zijn?
Ik vind het jammer, maar mijn hoofd hoef ik er eigenlijk niet meer over te breken, want ik heb immers tenminste drie van mijn vier kinderen aan het lezen gekregen.
En de jongste leest ook. Op zijn eigen manier.
Voorlezen schijnt vaak wel te helpen.
Dat verschil maak ik graag; ook naar al mijn kleinkinderen toe.
Vandaar dat ook de jongste daarvan  straks zeker wordt voorgelezen.
Groet SH
Advertentie

About books and reading: De verbeelding boekchallenge -update punt 22-

mefrouw4 reacties


Vier plus één

Deze briljante roman rondom het elfjarig wiskundig genie Tanzie is een liefdesgeschiedenis, familiedrama en roadtrip ineen. Het is puur en oprecht geschreven, met hier en daar een verdrietig rafeltje. 

De goed getroffen personages zijn allemaal buitenbeentjes, zelfs de buitensporig grote hond Norman, die zich op het laatst echter wel opwerpt als de beschermer van Tanzie, tegenover haar belagers.
De scènes zijn grappig, het is een perfect uitgewerkte formule. Onderweg naar de Olympiade, die Tanzie moet winnen om te kunnen gaan studeren aan een prestigieuze middelbare school, crossen ze met zijn vijven het hele land door. (Wel langzaam, 60 km per uur, want anders wordt ze wagenziek.) Zelfs de meest onwaarschijnlijke groep mensen kan een mooie optelsom vormen en een van moeder Jess’ favoriete uitspraken is, dat gezinnen er tegenwoordig in allerlei soorten en maten zijn, zoals broer Nicky stelt in zijn allereerste blog.
Het is anders dan anders, dit boek blijft je bij. En zoals de emergentietheorie wil, een hoge mate van emergentie betekent dat de som van een getal groter kan zijn dan de cijfers waaruit het is samengesteld.

Uiteindelijk, hoe kan het ook anders wil Meneer Nicholls toch graag gaan bekijken wat de optelsom van hun allen is.

Met dit boek scoort Jojo Moyes, net zoveel punten -of misschien zelfs wel een fractie meer, als met haar laatste werk.

En puntje voor mij, de verbeelding bookchallenge 2016, nummer 22: het is een boek waarin de hoofdpersoon jonger dan 12 jaar is.


Groet SH

NB. 

》Emergentie:

> het opduiken, opkomen

> Luctor et emergo: ik worstel en kom boven

> van een hogere orde

> de ontwikkeling van complex georganiseerde systemen, die niet zichtbaar zijn door epen reductie van hun delen. 

Bv . van automair niveau naar menselijk visueel niveau. 

Wikipedia en encyclo.nl 10608 en 10967
Oorspronkelijke titel: The One Plus One
Copyright 2014 Uitgeverij Fontein, Utrecht

Vertaling Anna Livestro

IBM 978 90 325 1471 6

Bronnen: Hello! Magazine, Red, Marie Claire, Miami Herald en Washington Post

About books and reading: De verbeelding boekchallenge -update punt 12-

mefrouw3 reacties

  

Een boek waarin eten centraal staat.
De Verbeelding Bookchallenge 2016 blijft me bezig houden, zeker nu zomaar ongezocht de twaalfde uitdaging op mijn pad kwam. Ik had het al mee genomen uit de bieb, voordat ik wist dat ik daarmee weer een punt kon verdienen.

 
“Liefde Is Lavendel Blauw” van de succesvolle auteur Bridget Asher is een prachtige roman over verlies en rouwverwerking; over liefde, verlangen, hoop en een nieuw begin. Het verhaal speelt zich af in de Provence en de schrijfster reisde daar samen met haar gezin naar toe om research te plegen. Veel van de gebeurtenissen uit het boek zijn dan ook gebaseerd op voorvallen die ze zelf hebben meegemaakt, maar het is duidelijk geen waargebeurd verhaal.
Het is een boek met veel verschillende verhalen, waarin het familiehuis van Heidi, de hoofdpersoon, een belangrijke rol speelt. En eten natuurlijk. 

Na de dood van haar man heeft Heidi haar zintuigen uitgeschakeld. Zo voelt ze minder en dus lijdt ze minder. “Als haar zintuigen terugkomen, is smaak een van de sterkste waarvan ze zich bewust is.” Zo verwoordt de schrijfster het zelf in haar gids voor de lezer.
Heidi vindt haar smaak terug tijdens een familiediner en daarmee ook de lust om te leven. Met de verschillende recepten, die de schrijfster her en der bijeen gesprokkeld heeft, kun je dit zo dicht mogelijk benaderen.

Maar op bijna elke bladzijde spat de liefde voor eten en koken ervan af. In de beschrijvingen van: haar ontmoeting met Henry, de pogingen van haar moeder om de juiste cake te bakken en hoe vanzelfsprekend haar nichtje het ambacht leert van Veronique een oude vriendin van de familie.
Achterin het boek staan een aantal vragen en stellingen, wat het ook zeer geschikt maakt voor bijvoorbeeld een leesclub. Kortom een boek om op verschillende niveaus van te watertanden!

Groet SH

  
Oorspronkelijke titel

The Provence Cure For The Brokenhearted

BANTAM BOOKS, New York

Copyright 2011 by Bridget Asher

Vertaling Wytske Roodbergen

Copyright Nederlands taalgebied 2012 by 

The House of Books

ISBN 978 90 443 3384

About books and reading: Verbeelding book challenge 2016

mefrouw5 reacties

  

Op de blog van Me,myself aan we kwam ik de Verbeelding book challenge 2016 tegen en hoewel ik zelf niet uitgedaagd ben, lijkt het me toch wel leuk om er aan mee te doen. 

Natuurlijk is het rijkelijk laat om er mee te beginnen, het eerste kwartaal van het jaar is tenslotte al voorbij, dus sta ik mezelf toe om een beetje te smokkelen. 

Met het boek ” Mijn zoon heeft een seksleven en ik lees mijn moeder Roodkapje voor” van Renate Dorrestein, sla ik gelijk vier vliegen in een klap en kan vier punten van het lijstje afstrepen:

5. Een humoristisch boek

8. Een boek waarin familie centraal staat

9. Een boek waarin geestelijke gezondheid centraal staat

10.Een boek waarin de dood centraal staat

Want dat is het heerlijke met een schrijfster als Dorrestein; zij gaat geen enkel thema uit de weg en beschrijft op hilarische wijze, de problemen van een vrouw in de overgang, met puberende kinderen, een hulpbehoevende moeder en een droge vagina. Het is geen wonder, dat ze daar lichtelijk overspannen van wordt, maar uiteindelijk blijkt het zelfs met dat laatste goed te komen, gezien de advertentie die Dorrestein achterin heeft laten afdrukken.

En vooruit , het hoofdpersonage, Heleen, is dan wel geen holebi, zoals punt 21 vereist, maar haar zus Francien wel, dus misschien telt dat ook? Ik reken het goed, nog maar 25 uitdagingen te gaan.

Groet SH

  
2006 Uitgeverij Contact Amsterdam/Antwerpen

ISBN 90254 2745 6 (gebonden)

ISBN 90254 2755 3 (paperback)

About books and Reading: Voor ik ga slapen

mefrouw2 reacties

  

Je zult maar iedere ochtend wakker worden naast een man die je niet kent, in een huis dat je niet kent, denkend dat je nog maar een jaar of twintig bent en daarom veronderstellend, dat je een one night stand beleefd hebt met een ouwe vent die gezien zijn trouwring, nog eens vreemd gegaan is ook.

Om er gaandeweg achter te komen, dat je 47 bent, dat je aan geheugenverlies lijdt en dat die man de jouwe is. 

En dat gebeurt dan, al weet je het op dat moment nog niet, elke dag! Brrr!
Het overkomt Christine in de ijzersterke psychologische thriller ” Voor ik ga slapen” van SJ Watson. Voor deze Engelse schrijver was dit boek zijn debuut (volgens Tess Gerritsen simpelweg het beste dat ze ooit gelezen heeft) en de rechten ervan zijn verkocht aan meer dan dertig landen. Ook werd het verfilmd.
Onze herinneringen bepalen onze identiteit. Maar wat als je geheugen elke nacht opnieuw wordt gewist? Hoe kom je er dan achter wie je uit eindelijk bent? Of alles waar is wat je wordt verteld? Klopt het wel, wat je zelf hebt opgeschreven? En wie kun je dan nog echt vertrouwen? Misschien zul je het nooit helemaal zeker weten……
Voor Christine en voor de lezer blijven deze vragen tot op de laatste bladzijde spannend en moeilijk te beantwoorden, al zitten er wel steeds kleine aanwijzingen verweven in het verhaal. Heerlijke vakantie literatuur, moeilijk om weg te leggen.
In VN’s Detective & Thrillergids kreeg dit boek 5 sterren; de Volkskrant vond het een topdebuut van hoog niveau en ook ik vind het een absolute aanrader.
Lezen dus. 

Groet SH

NB.
Oorspronkelijke titel: Before I Go to Sleep

Oorspronkelijke uitgever: Transworld / eerste druk 2011

Nederlandse vertaling: Caecile de Hoog bij Ambo/Anthony uitgevers, Amsterdam.
ISBN 978 90 414 1724 4